Druk! Of toch niet zo?

So... het gras is alweer kort. Ik heb vandaag eigenlijk zoveel in de planning dat het er druk van wordt  in mijn hoofd. En op zo´n moment is het voor mij het beste eerst te gaan doen waar ik het meest voldoening van heb. En dat was het maaien van het gras. De broem er over heen en klaar is het alweer. Ik kreeg een aantal jaar geleden van mijn vader een tweedehands elektrische maaier.

Ik was er eigenlijk helemaal niet zo van, van elektrisch maaien. Maar nu wil ik niet anders. We hebben 5 grasveldjes om het huis, en het feit dat je niet meer hoeft te harken na het maaien scheelt toch zo een half uur. Nu voor vandaag alleen nog maar de hut schoon en de heg voor kort. Is ook hoognodig. De rest van de heggen laat ik aan Jan over. Ieder z´n taak, tóch?

En wat dat poetsen betreft, ach. Ik geloof dat ik maar eventjes snel een stofdoek over de platte vlakken haal en een sopje door de keuken, badkamer en de w.c's. Dan nog even de stofzuiger erdoor en misschien houd ik dan maarzo een uurtje voor mezelf over!

Ik kocht gisteren het Flowvakantieschrijfboek. Leuk joh! Of we op vakantie gaan, dat weten we eigenlijk nog niet. Eerst niet, maar met de aanschaf van onze camper (Jan heeft 'm trouwens Pino genoemt : )) wordt het misschien zomaar anders. Ligt er een beetje aan hoe vlot het gaat met het inbouwen van de nieuwe motor.

In het vakantieboek zit een poster. En die ziet er zó uit:

Oh, wat is deze tekst mij op het lijf geschreven! Want ik geloof er echt in dat je niet moet vechten met "het leven, of de omstandigheden". Ik besef me best dat ik misschien in de ogen van anderen makkelijk praten heb hoor, dat wel. Maar zo hier en daar je aanpassen op de omstandigheden en eens verder kijken dan je neus lang is kan volgens mij helemaal geen kwaad. Het geeft ook erg veel rust denk ik. Stukje overgave aan wat het leven je te bieden heeft en er dan het beste van maken. Zoiets als als het leven je citroenen geeft... ja die ja!!