Kappersstruiken....

Toen wij 14 jaar geleden verhuisden naar dit huis, kregen we er een hele grote tuin bij. Prettig, zou je denken, maar d´r moet wél iets in. De verbouwing was en is kostbaar, en om dan ook gelijk de hoofprijs voor de beplanting van je tuin te betalen.... Gelukkig hadden we een paar jaar eerder een buxusheggetje gepoot  bij ons oude huis. Langs de oprit. ´t Groeide nog niet allemaal zo heel erg hard, maar alles konden we gebruiken.

Dus de schop erbij en verhuizen die hap. We hebben de plantjes verdeelt in onze tuin. ´t viel toen nog een klein beetje weg, maar kniesoor die daar op let.

 Geduld is een schone zaak......maar het ging gelukkig allemaal veel vlotter dan we dachten.

Het geluk was dat er bij ons huidige huis járen een moestuin was. En dat de mevrouw die hier woonde elk jaar de gemeente aan liet rukken met een flinke kar mest/compost. Voor een kopje koffie... Je moet maar connecties hebben.

Dus de grond is hier rijk. Héél rijk. En alles groeit dan ook als kool. Zo ook de buxusplantjes. Waren het eerst nog 25 cm. hoge beginnertjes, inmiddels is elk plantje uitgegroeid tot een flinke bol. ´k Heb ze net even geteld, 36 zijn het er. En nog een heg....

Het nadeel is dat je dus elk jaar dezelfde ronde moet maken. Eerst denk ik nog... staat wel leuk, dat poezelige lichtgroen.. maar als het dan juni is.. Dan komt de schaar er toch écht bij aan te pas, geen ontsnapping mogelijk. Gisteren ben ik met de grootste bol begonnen. Elk jaar is dat zo. Deze stond hier al, de vorige bewoonster wilde hem graag meenemen. Dat is ook geprobeerd maar ze kregen hem er maar half uit. En als je dan maar trouw bijknipt, wordt ie vanzelf weer rond...

En als ik dan de eerste bol gehad heb ga ik los. Eerst achter, langs het pad op.

Zo zie je het vanuit de andere kant...

Dan voor, hetzelfde verhaal.

Verder kwam ik niet tot nu toe, maar het is toch wel een voldoening die strak geknipte... (handig als je kapster bent...) bollen. Nu heb ik er ff zat van. Ik wacht maar rustig af op de volgende knipkriebels. M'n knie kan het nog niet zo goed aan, alles achter elkaar, en m'n handen vinden blaren van de schaar ook minder. Maar genieten doe ik nu al wel. Voor 't zicht lijkt het heel wat, tóch??