Er is een nieuw blog in Blogland. Met een best beetje afwijkende titel : - 10.000 klik.... Wat vínd ik haar stoer zeg! Dat ze dit zo aandurft om open en bloot op een blog te vertellen dat ze deze schuld heeft. En dat ze er ook voor honderd procent voor wil gaan, al weet ze natuurlijk bést dat dat geen peuleschilletje is...
3 Augustus begon ze haar blog. En de volgers-teller staat nu al op 33 mensen. Veel meelevende mensen vooral. Die haar goede tips geven maar die ook veel herkenbare dingen lezen op haar blog.
Zo ééntje ben ik er ook. Niet dat we een schuld hebben, nee dat niet. Er staat nog zéker een buffer op onze spaarrekening. Maar tóch snap ik wel hoe je aan zo'n schuld komt. Want er zijn weken bij dat ik het gevoel heb dat mijn portemonnee een slagaderlijke bloeding heeft opgelopen...
Natuurlijk gebruik je met zo'n gezin van vijf het nodige. En dan ben ik ook nog zo'n moeder die het iedereen naar de zin wil maken. De één vindt die chocoladepasta het lekkerst, de ander die. Zo ook met de pindakaas. En de hagelslag. Je wil niet wéten hoe vol onze ontbijttafel staat.
En ook de energierekening loopt regelmatig de pan uit. Laptopje hier, laptopje daar, gamecomputer, lampjes aan, dat staat zo gezellig.... Pfff
Wat dacht je van studiekosten? 2 Studerende meiden, 1 jongen op het VMBO, ook daar betaal je nog 200 euro's school- en ander geld voor. Oh ja, hij moet ook nog een nieuwe accu voor z'n laptop hebben. En helaas zit z'n gymbroek een beetje errug strak. Groeien gaat ook gewoon door...
't Is weer echt augustus. Terug van vakantie, wat we dit jaar niet duur maakten, maar toch... verjaardagen gehad en terug naar de realiteit...
Ik ga de financiën weer strak aanpakken. Zal wel moeten. Want zo'n buffer op de spaarrekening verdwijnt anders zomaar als sneeuw voor de zon. Budget voor de boodschappen is al handig. Dan maar niet zoveel soorten van alles, 't is niet anders. Ook verder houden we de hand even stevig op de knip. Lampjes uit in huis, da's ook niet erg.
Elke week even bijwerken. Want het is zó verleidelijk om je kop in het zand te steken... Hoe vaak ik het niet spannend vond om in te loggen bij het thuisbankieren, belachelijk toch?
En ik móet zeggen, het voelt heel goed. Want het is een uitdaging en het geeft ook rust. Ik heb natuurlijk makkelijk praten zo zonder schulden maar ik denk dat de schrijfster van - 10.000 toch ook wat meer rust in haar lijf zal hebben. Want wat is er fijner dan het gevoel te hebben dat je je leven weer wat meer in eigen hand hebt... niets toch??
Rest mij nog een uitspraak die we op de w.c. hebben hangen nogmaals hier op mijn blog te herhalen:
Overconsumptie: Met een gat in je hand kan je nooit een gat in je hart vullen!!
Trudy, hoe staat het eigenlijk met Jan zijn baan? Zou hij dat niet verliezen?
BeantwoordenVerwijderenJa, helaas wel. Maar hij heeft nu nog werk minstens tot eind volgend jaar. En gelukkig zit er nog een goede ontslagvergoeding aan vast. neemt niet weg dat ik natuurlijk met het oog op het hele gebeuren er ook voor wil zorgen dat de financiën niet uit de hand lopen. We doen wat we kunnen!!
VerwijderenOch Trudy wat vind ik dit ongelovelijk lief van jou. Kippevel op mijn armen. Wat zijn er toch een fantastische mensen op onze aardbol! Mensen die je steunen zomaar zonder daar iets voor terug te willen. de wereld is toch nog niet zo erg als ik soms dacht. Dankjewel lieverd
BeantwoordenVerwijderenTsja,je hoort het best vaak.
BeantwoordenVerwijderenMensen met schulden.
En dikwijls niet eens door eigen schuld.
Ja, erg vind ik dat.
Ik ga ook een kijkje nemen op de site,die je noemde.
Oh...ik zie dat ze hier ook geschreven heeft.
Groetjes Ans
We hebben ze niet, maar er hoeft maar 'dat' te gebeuren waardoor we ons huis moeten verkopen en dan wordt het een héél ander verhaal.
BeantwoordenVerwijderenHé meid goede blogpost, ben ook een kijkje gaan nemen op -10.000! En die leeglopende porto herken ik ook!! Hoewel ik het niet fijn vind als het me te vaak gebeurd, maar je hebt van die periodes ...
BeantwoordenVerwijderen