Verjaardagskriebels...

Jr. en ondergetekende waren 1 en 2 augustus jarig. Midden in onze vakantie. En dus besloten we het niet te vieren, dat stelden we uit tot 1 september. Ach, dat duurt nog een tijdje, dacht ik...

Ik kijk van de week op de kalender en wat zie ik tot mijn verbazing? September komt zaterdag al om de hoek kijken! Oeps... Aan de slag dus!

Ik weet niet of het herkenbaar is voor jullie, maar als er een verjaardag aan komt, ga ik mijn huis altijd met anderman's ogen bekijken. Dan is er ineens van alles mis, dingen waar ik normaal prima mee kan leven. Voorbeeldje?

De ramen. Ik ben geen lapper. En als ik dat al eens doe dan alleen even snel de onderste ramen. De bovenwinden, daar kan ik niet bij en de trap pakken kost me altijd net teveel tijd. Ach, waarom zou ik ook? Jan is meestal door de week wel eens in huis en dan vraag ik hem toch? Met z'n bijna twee meter denk ik altijd dat hij geen trap nodig heeft.

Gevonden op het www. Zou Tukker dit ook kunnen leren ; ))

Woensdagochtend. Mijn hoofd liep over en dus pakte ik papier en pen. Als ik alles opschrijf wordt het voor mij een stuk overzichtelijker. Aan de slag dan maar. Gelukkig begint de dag hier al heel vroeg, zo om kwart over zes en dan kan ik al een behoorlijke slag slaan voordat de rest "tot leven" komt.

Jan kwam uit bed en Mirte ook. Dan drink ik koffie als zij ontbijten. Daarna weer snel aan de slag. Ineens zie ik vanuit mijn ooghoek een trap voorbij komen. (Hij had het briefje ook ontdekt!) Buiten worden de ramen zomaar brandschoon. Alleen, dat heeft nog steeds niet zoveel zin, binnen moet het ook, dus ik dien een verzoekje in. Dat vlot wordt ingewilligd.

Banken aan de kant, ramen schoongeschrobt (tsja, dat was nodig...) en meteen maar de stofzuiger langs de zijkanten heen. Een dweiltje erna is ook geen overbodige luxe. En oh ja, de planten krijgen ook even een douche, hebben we dat ook maar gehad.

Geeft rust als zo'n klus klaar is. Gisteren nog even een doek door het huis gehaald. Kan me wat dat betreft in ieder geval niets meer gebeuren. Natuurlijk, er blijven nog zat dingen die gewoon nog niet klaar zijn in huis, maar ach, dat hoort bij ons. Ik heb altijd de neiging om te vragen aan de critici wanneer ze een gaatje in hun agenda hebben om te helpen.

Vandaag flans ik een paar taarten in elkaar. Vanavond halen we samen de boodschappen voor de verjaardag en als het goed is maait Jan het gras nog even snel. Wat een gedoe eigenlijk, voor een paar uurtjes feest!

Eén groot voordeel is er wél... Als het straks zondag is hè, dan geniet ik volop! Van de rust die weergekeerd is hier in huis en van al het schoons om me heen! Ik kan me er nu al op verheugen!!!