donderdag 29 september 2011

Mag ik jullie even voorstellen:Dwarrel en Muis!

Onze twee hangoorkonijnen. Dwarrel is Fleur´s konijntje. Hij werd als vrouwtje gekocht. Maar toen ie iets ouder werd ontdekte Fleur twee ronde dingetjes tussen z´n pootjes. Bleek hij toch van het mannelijk geslacht. Maar goed dat Dwarrel ook een leuke naam voor een mannetje was...




Mirte´s konijn heet Muis. Heeft ie te danken aan z´n kleur. Muisgrijs, vandaar. Dit is wel een vrouwtje. Een kerngezond konijntje met een beetje spits snuitje. Prachtig exemplaar.




Die van Fleur is iets minder gelukkig als het om gezondheid gaat. Elk jaar als het weer mooi weer is mogen ze op het gras. Elk jaar raakt Dwarrel´s buikje van slag door het eten van al dat lekkere groen. Maar dit jaar is het wel heel erg. Hij raakte heel erg aan de diaree en werd ook lusteloos. Eten wilde hij ook nog nauwelijks en dat is het moment dat we aan de bel trekken.

Het zijn niet onze eerste konijntjes. En uit ervaring weten we dat als ze niet meer eten het heel snel met ze gebeurt kan zijn.  Dus in het verleden gingen we dan snel bijvoeren. Met een spuitje met babyvoeding wortel of verse annanas. Je doet wat.

Nu  gingen we met Dwarrel naar de dierenarts. Die gaf hem 3 spuitjes. Een met antibiotica, een pijnstiller en een met een middeltje zodat z´n spijsvertering weer op gang kwam. En het gaat nu weer prima met hem. Nog een beetje mager, maar we voeden hem goed door. Een bak of 2 voer gaat er per dag door.....

Het vervelende is alleen dat we hem niet meer op het gras durven te zetten. Dus gisteren bedachten we een oplossing. De rennen werden op het terras geplaatst. Die van Muis toch ook maar, ze vinden het altijd zo gezellig naast elkaar:




En ze hadden het er helemaal naar de zin! Hun knuffeltje ging ook mee in de ren. Ze hebben al jaren een knuffeltje. We zagen ooit op t.v. dat konijntjes zich dan minder eenzaam voelden. En vanaf het begin spelen ze er gezellig mee. Of ze bouwen een nestje waar ze ze dan in verstoppen. Schattig toch?



Beetje onscherp, maar dat komt omdat ie zo bewegelijk was...

Al met al vind ik het een prima oplossing, zo de rennen bij ons op het terras:




Gezellig en zo kunnen ze toch nog genieten van de prachtige Indian summer die we nu hebben. Helemaal goed!!

11 opmerkingen:

  1. Een prima oplossing. Het zijn schatjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, ik kan begrijpen dat je ze niet bij elkaar zet. Dat zou bij de konijnen af zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie beestjes!
    Met sla moet je ook oppassen want dat bevat erg veel vocht.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Trudy,
    O wat schattig zijn ze.... En lekker hoor zo op het terras. Toch even lekker naar buiten. Mijn dochter Sanne heeft ook een konijn, Cleo, die hebben ze ´gevonden´ op een parkeerterrein... Hadden mensen dus gewoon eventjes buiten gezet om er van af te zijn... Het was wel bij een natuurgebied, maar een huis-konijn overleeft natuurlijk nooit in het wild... Dat kun je toch niet geloven...
    Nou, ik wens je nog een heel fijne avond,
    Groetjes,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een schatjes zijn het! Ik wil ook graag konijnen, maar helaas: we hebben al een jachthond.....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gezellig he die beestjes. Maar voor je eht weet hebben ze wat. Nu is het bij ons niet meer zo leuk. We staan voor de keus: een laatste spuitje of toch nog maar..Heel emotioneel voor de meisjes...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Grappige beestjes! Ik heb ooit eens een konijntje 'Charlotte' genoemd en later bleek het ook een mannetje te zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Trudy waarom laat je het mannetje niet castreren? dan kunnen ze samen zijn. Ik heb nu ook een gecastreerd manneke bij mijn Sofietje en ze zijn zoooooo schattig.
    liefs van mij en fijne zondag. Hélène

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...