dinsdag 27 september 2011

Er was eens...

Er was eens een rood appeltje. Nou ja, appeltje, zeg maar gerust appel. Hij hing hoog in de boom in de tuin van een blogster. Trudy heet ze. Hij keek toe hoe Trudy regelmatig met haar netje onder de boom stond. En dan de mooiste appels eruit "plukte". Best eng leek hem dat, zomaar geplukt te worden. Hij was blij dat ie zo hoog hing.

Hij hing zo hoog dat ie elk druppeltje regenwater mee kreeg deze zomer. En hij groeide en groeide maar. En, als er soms zon was, hing ie zo gunstig dat hij elk straaltje mee kreeg. Het maakte hem prachtig rood. De tak waar hij aan hing begon de laatste tijd wel te klagen. Dat de appel zo zwaar was, en dat hij hem misschien een keer niet meer zou kunnen houden....

En vanmiddag was het zover. De tak liet los en de appel viel van heel ver. Maar gelukkig op het zachte gras. Pfff... er was gelukkig geen blauw plekje te vinden op z'n mooie rode vel. Toen ie nog bij lag te komen van de schrik, zag ie Trudy aan komen lopen. Hij wou nog weg rollen maar het was al te laat.

Ze keek heel verrast. En ze ging de appel meteen aan Fleur laten zien. Wow.... zei Fleur. Da's een grote! Leg er maar eens een gewone elstar naast, dan kun je het pas echt zien:



En hier een part van de appel in Trudy's hand..

Vanmiddag bracht de appel bibberend door op het aanrecht. De familie ging eten en de appel wachtte af. Op de vraag of er nog een toetje was antwoordde Trudy: Nou, misschien kunnen we die (wijzend op de appel) in stukjes snijden:




En dan in de pan doen:




Met een paar scheppen suiker erbij en even laten caramelliseren:





En dan een bolletje slagroomijs erbij:




En dan hebben we een heerlijk toetje! En aldus geschiedde..... De familie at er heerlijk van en de appel had toch niet voor niets geleefd!! Toch nog een happy end.... voor de familie dan!

13 opmerkingen:

  1. Hoi Trudy,
    Wat een prachtig verhaal toch weer... Wat kun jij dat goed. Vertellen!! Je bent je roeping misgelopen joh... Het was weer een genot om te lezen en je foto´s zijn ook geweldig. Mooie illustratie van een mooi verhaal...
    Lijkt me trouwens erg lekker die gecaramelliseerde appel... Goed onthouden want wij hebben net gisteren een appelboompje geplant in ons tuintje en verwachten er veel van volgend jaar... Nou, niet zo heel veel appels maar wel veel plezier, en daar gaat het om toch...?
    Ik wens je nog een heel fijne avond Trudy,
    groetjes,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. das nou nog eens echte humor Mooi opgebouwd verhaal met een als einde een heerlijk toetje.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jij kunt je al in Tukker verplaatsen, maar nu ook al in een appel!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mjam lekker! Je brengt me op ideeen!
    Groetjes Carolien

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat heb je erg leuk geschreven. Je hebt talent.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jij kunt van de kleinste dingen een leuk verhaal maken!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wauw he wat een appel,maar je hebt er wel wat lekkers van gemaakt.

    gr Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. mmmmm lekker!!! Leuk vehaaltje!
    Groetjes van Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Grappig zoals jij ons van een appeltoetje kunt laten genieten.
    Fijne avond, liefs, Trudie.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je verhaal over de vis is een gouden griffel waard, en dom dom dom.... nu ben je verslaafd aan granny's haken. hihi leuk he? en je appel is niet gezond zo groot! je verhalen zijn leuk en ik ben een beetje bijgelezen. het is moeilijk een laptop te lenen van een student. fijne dag en groetjes. Paula

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een ontzettend leuk verhaal en een giga-grote appel.

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...