maandag 2 juli 2012

En dan heb je autisme én vakantie...

Oeps. De vakantie is begonnen voor Junior. Dat betekent als het aan hém ligt: Uitslapen tot een uurtje of twaalf. Of één, 't is maar wanneer je wakker wordt. Dan de kleding aan die op je stoel nog ligt van gisteren en misschien nog eventjes naar beneden. Met een beetje geluk heeft je moeder een boterham voor je op het aanrecht liggen en als er dan ook nog een beker drinken en je medicatie bij in de buurt zijn, krijg je dat ook nog binnen...

Dan weer snel naar je slaapkamer waar de computer al aan het opstarten was. Daar had je wel voor gezorgd, je hebt zo je prioriteiten... Je duikt er meteen achter en gaat aan het gamen, ontwerpen en socialisen. Misschien krijg je honger tussendoor. Zo niet, dan gaat de dag vanzelf wel weer over in de nacht... en als je moe bent kan je nog nét je kleding weer op dezelfde stoel als vanochtend leggen voor je je bed induikt tot weer een uurtje of twaalf...




gelukkig hoef ik dit nog nét niet te doen als het tijd is om te eten...



Geen goed idee dus, vind ik als moeder van Jan. Dus voel ik me toch erg genoodzaakt daar flink structuur in aan te brengen. En dit ook samen met Jan te bespreken. Vakantie is leuk, maar een kind als hij heeft nu eenmaal een dagindeling nodig. Met vaste tijden en afspraken.

10 Uur opstaan en ontbijten. Douchen, computertijd, koffie, lunchen en klusjes doen. Voor dat laatste stelde ik een lijst op. Hij mag zelf kiezen. Zat keuze al, tot nu toe:

Gras maaien, koken, appeltaart bakken, kamer schoonmaken en stofzuigen, mee boodschappen doen, helpen in de tuin, Tukker uitlaten enz. Vandaag koos ie voor koken. We maakten vanmiddag samen een lasagne klaar en het was heerlijk! Complimentjes ten over tijdens het avondeten.

We hadden het nog even over de lijst, vanavond tijdens het eten. "Er staan nu eenmaal dingen op die je niet dagelijks kan doen", zei ik. "Maar zoiets als koken, dat mag wel bijvoorbeeld 2 keer per week. Vooral als je het zo lekker doet."

Nu is Jan meer een bakker dan een kok. Op school had ie al kookles en toen vertrouwde hij mij al toe dat hij dat toch leuker vond. En als het dan appeltaart is wat gemaakt wordt wil hij dat wel vaker. "Eén keer in de week appeltaart dan maar?" was zijn conclusie... Nou Jan, of dát zo'n goed idee is : o

24 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar :-(
    Hier inmiddels bijna 21 maar precies hetzelfde probleem, alleen dan Asperger.
    Ook net vanavond een zelfde soort lijstje gemaakt en had vanavond al gekookt :-)
    Dan bemoei ik me niet met het recept en de inkoop en heb ik dus echt even vrij.

    Succes en sterkte van een bijna altijd stille meelezee

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahahahah.... heerlijk zo'n zoon. Mmmm... die een appeltaart bakt. Gelukkig duurt de vakantie maar zes weken, maar geniet van Jan Jr.

    Goed om een lijst te maken. Met structuur gaat het toch beter. En het is een leuke lijst!

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je beschrijft het weer leuk,Trudy.
    En wat leuk dat je zoon zo goed is in de keuken.
    En wat de appeltaart betreft...misschien kan het ook een hartige taart zijn.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gôh, wat herkenbaar zeg! Hahaha, het zou zo onze oudste kunnen zijn qua dagritme en bezigheden, hahaha.

    Ik denk dat ik van de week ook maar eens zo'n lijstje ga samenstellen... Voor beide tieners dan hè, want al is het maar elke dag een klusje, ik ben er blij mee en er wordt even wat anders gedaan dan met de mobiel, laptop of X-box, hahaha.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier heb ik toch ook graag wat ritme in de dag,ze moeten beseffen dat ze geen 2 maanden voluit kunnen luieren!
    Geniet van het samen kokkerellen...

    Liefs,

    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat jij beschrijft gebeurt hier ook. Daarom moet zoonlief(19) van mij elke zomer verplicht vakantiewerk gaan doen. Zo verdient hij mooi een zakcentje en moet tenminste iets van een ritme aanhouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ohhhhh hebben jullie al lekker vakantie, ben er jaloers op hier moeten we nog 3 weken....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Die eerste alinea's zijn erg herkenbaar. Zo doen onze jongste zonen het ook ongeveer.
    Goed dat je er structuur in aanbrengt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hier ook een zoon met PDD-Nos. 21 Is hij inmiddels. Is dit jaar geslaagd voor MBO-4 én deed tegelijk het 1e jaar van het HBO! Ik ken je zorgen en angsten, je ongeduld en je verdriet. Lang geleden schreef ik het volgende:

    Mijn kind, ander kind
    alleen met je gedachten
    Je leeft je eigen leven,
    lijkt steeds op iets te wachten

    Je zegt:"Ik ben mislukt hè mam,
    God heeft zich vast vergist...
    hoe zou het anders kunnen
    dat er in mijn hoofd iets mist"?

    Maar jij leert mij geduldig zijn
    goed luisteren en kijken,
    want alleen dan lukt het mij
    jouw wereld te bereiken.

    Nee, God heeft zich niet vergist
    Hij maakte jou bijzonder,
    want heel soms, als je naar me lacht
    zie ik iets van een wonder.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Trudy,
    Ik weet dat het voor mijzelf ook heel goed is om een lijst te maken van de dingen die gedaan moeten worden. Als Ben voor twee weken weg is naar zijn werk maak ik ook altijd een lijst voor mijn vrije dagen. Anders vliegen die om terwijl ik aan het bloggen ben, of aan het breien of haken en dan heb ik aan het eind van de dag een onvoldaan gevoel. Lijstjes zijn dus helemaal top. Alleen hoef ik niet bang te zijn dat ik tot 12 uur in mijn bed blijf liggen. Tussen 7 en 8 uur ben ik er zeker wel uit...
    Ik wens jou en Jan een heel fijne vakantietijd...
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wil je m'n adres? Dan kan Jan een appeltaart opsturen als het de spuigaten uitloopt ;). Ik kon dat vroeger ook toen ik nog thuis woonde. Tot 's middags in bed liggen en de rest van de dag gewoon omhangen. Helaas ben ik het verleerd, en appeltaart kan ik ook nog steeds niet maken ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik had inderdaad een reactie ingetikt,maar wat ik ook deed,ik kon hem niet plaatsen.

    Fijn hoor,dat je zoon zo gezellig meehelpt in de keuken.
    Misschien kan hij ook een hartige taart maken.
    Is tenminste niet zo zoet,zeg ik met een knipoog.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha, lekker... Heel herkenbaar. Hier ligt er ook één al vanaf de examenperiode de hele ochtend op bed. Dus ik ga je voorbeeld maar navolgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik had nog niet gereageerd, dus bij deze..
    ik heb oudste erbij gehaald en laten zien dat zijn moeder niet de enige is met lijstjes en taakjes..
    Deze puber met autisme kon er de humor van inzien dat hij niet de enige was die dit nodig heeft..maar ik kan je vertellen het werkt..het gaat super deze week en de taakjes worden zonder problemen gedaan en de computer staat gelimiteerd aan :)
    Ik geniet en hij ook!
    Sterkte deze lange vakantie!
    Groetjes Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ondanks het lijstje én duidelijke afspraken sta ik toch zelf in de keuken vanavond, toch nog maar eens in gesprek met 2 niet-aan-hun-lijstje-houders (en die lijstjes waren al zo mini zodat het te behappen bleef pff)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Soms gaat het zo fout op blogger grrr.Ik heb geen ervaring met Autisme ,maar structuur lijkt me idd heel belangrijk.Ik vind het idee van Ans nog niet zo gek,toch??

    BeantwoordenVerwijderen
  17. ik weet niet meer wat ik precies had geschreven...

    :-) fijne vakantie!

    zoiets dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Met mijn puber (zonder autisme) dezelfde afspraken gemaakt.
    Dat gehang 8 weken lang, zucht.
    Gelukkig heeft hij dit jaar zelf ook een hele goede oplossing gevonden, een vakantiebaantje bij onze buurtsuper. Geweldig dan kan ik wel wat gelanterfant door de vingers zien ;)

    Groetjes Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  19. ondanks dat er hier geen officieel autisme is toch ook maar lijstje maken. met wat ze moeten doen, en proberen ze minder te laten computeren

    BeantwoordenVerwijderen
  20. We proberen het nog een keer:)
    Ook hier een zoon met PDD-NOS. Inmiddels is hij 21 en dit jaar geslaagd voor MBO-4 én deed hij tegelijkertijd het 1e jaar HBO. Supertrots ben ik op hem. Hij zit iedere dag 5 uur in de bus/trein en dat vind hij afschuwelijk. Al die mensen die tegen hem aan zitten/lopen enz.
    Ik ken je verdriet en je angst, je onzekerheid en ongeduld, de eenzaamheid soms...
    Lang geleden schreef ik dit:

    Mijn kind, ander kind
    alleen met je gedachten
    Je leeft je eigen leven
    lijkt steeds op iets te wachten

    Je zegt:"Ik ben mislukt hè mam.
    God heeft zich vast vergist,
    hoe zou het anders komen
    dat er in mijn hoofd iets mist"?

    Maar jij leert mij geduldig zijn,
    goed luisteren en kijken
    Want alleen dan lukt het mij
    jouw wereld te bereiken

    Nee, God heeft zich niet vergist,
    Hij maakte jou bijzonder
    Want heel soms, als je naar me lacht
    zie ik iets van een wonder

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben onder de indruk. Van het doorzettingsvermogen van jouw zoon en ook van het gedicht dat je hier neerzette. Mooi hoor!!!

      Verwijderen
  21. Ook hier hebben we afspraken gemaakt , wat ze wel en niet doet want de middelste is een schat maar ziet heel weinig zelf liggen , behalve zichzelf ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat een mooi gedicht van Ipie zeg.
    Ik hoor van vriendinnen ook dat ze soms hun kids een schopje moeten geven hoor maar geweldig idee om hem taken te geven.
    Zoals je misschien nog weet heeft mij neef van 19 ook dit probleem maar geen mens die er iets meedoet en dan word ik zo verdrietig als ik lees hoeveel moeite sommige moeders doen voor hun bijzonder kind.
    Mijn neefje schreef op zijn Hyves; jullie lachen omdat ik anders ben maar ik lach omdat julie allemaal hetzelfde zijn. knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...