woensdag 4 mei 2011

Ongelukje...

't Is even pech hebben.... Gisteren gingen we met z'n vieren naar Utrecht. Jan, Fleur, Mirte en ik. Eerst met de auto naar Zeist en daar hebben we de trein gepakt. Doordat Fleur gratis reizen heeft met een O.V. kaart en wij daar dan met 40 procent korting met mee kunnen reizen was het op deze manier goed te doen.

We kwamen op Utrecht centraal aan. Volop winkels al natuurlijk op Hoog Catherijne en daar zijn we eerst even rond wezen snuffelen en we hebben wat gegeten bij La Place. Heel gezellig. Maar daarna wilden Jan en ik toch écht wat van de binnenstad zien. En de meiden hadden nog geen genoeg van Hoog Catherijne. Dus we splitsten en spraken af nog contact met elkaar op te nemen. Lang leve de mobiel!

De V en D uit, óp richting stad. Zoals ik al eerder had laten weten, ik ben een échte klets. Volop kletsend, in dit geval over zoonlief die thuis was gebleven, stadten is niet z'n hobby, liepen we van de trap af óp naar buiten. En daar ging het mis. 'k Was natuurlijk níet met die trap bezig, daarvoor zat ik veel te veel in m'n hoofd
en ik bleef haken of zoiets, 'k weet het niet precies. Maar het resultaat was een sierlijke snoekduik twee treden vanaf de grond.

Ik lag op de grond en voelde gelijk pijn. Aan beide knieën. links op m'n knieschijf en rechts eromheen. En m'n enkel rechts vond dit ook niet leuk. Jan's eerste reactie was me overeind helpen. Maar instinctief had ik gelijk al zoiets van doe dat nog maar ff niet. Een paar minuutjes later wel hoor. Het eerste wat ik gedaan heb is even bij een kledingwinkeltje naar binnen gaan om te kijken of er iets aan de buitenkant stuk was.

Gelukkig was dat niet het geval. En Jan gaf gelijk aan dat we de meisjes konden bellen of even ergens gaan zitten, maar daar komt eigenwijze ik naar boven. En ik móet ook zeggen 't lukte nog best een beetje gisteren. Wél nog even tussendoor een cappuchinootje gedronken onderaan de gracht, maar dat was ook gewoon léuk.




's Avonds begon het gedonder natuurlijk pas. Nadat we thuis kwamen stond ik in de keuken en ik wou even iets van de grond pakken. Nou, ik ging er zowat doorheen, zo'n pijn deed het. En het gíng ook niet echt meer 's avonds. Ik ben om 21.00 m'n bed in gekropen met een pijnstiller. Eerst flink liggen stunten voor ik een keer m'n plekkie gevonden had. Wat melatonine geslikt voor het slapen.

En dat lukte gelukkig allemaal heel goed. En vanochtend was het alleen nog flink ongemakkelijk. Op m'n kont de trap af gegaan en als ik me verder ook aan pas gaat het wel. Praktisch ingesteld als ik ben had ik al bedacht dat er misschien wel een paar krukken geregeld kunnen worden. Dan ga ik op die manier gewoon lekker alles doen wat ik kan....

Jan denkt daar wat anders over... Hij geeft duidelijk aan dat dit natuurlijk niet voor niets gebeurt. Ik heb namelijk heel veel moeite met delegeren. En sinds de burn-out die ik had, nu zo'n anderhalf jaar geleden is dit al een twist punt tussen ons. Ik denk wel dat ie gelijk heeft. 'k Móet loslaten. Maar oh, wat is dat moeilijk!!

Update.... Inmiddels zit ik weer op de bank na een bezoekje aan de huisarts. Die constateerde een beschadigd kapsel.  Er zat ook al wat vocht onder, 'k had gelijk moeten gaan zitten, maar ja.... Voor nu moet ik een week rust houden, en met het lopen ga ik krukken gebruiken. Maar bedankt voor jullie bezorgdheid... ( de eerste 6 reacties.).

20 opmerkingen:

  1. Goh, wat vervelend...het viel dus niet mee...ik hoop dat het al ietsjes beter met je gaat...doe in ieder geval rustig aan of anders laat de huisarts het even bekijken...kan geen kwaad...
    En wat Utracht betreft, ben ook paar een keer wezen shoppen...nou ja...niet zo zeer shoppen, het was meer gezellig wandelen door de stad en op terrasje zitten, maar wel erg leuk.
    Ik wens je beterschap:)
    liefs
    agnes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach ja, delegeren... Kunst apart.
    Maar laat je nou maar lekker verwennen, Jan heeft groot gelijk! Des te eerder is het (goed) genezen en kun je weer rennen. Met het huishouden zal het vast wel goed komen, ook al gebeurt het misschien anders dan je eigenlijk wilt...
    Beterschap!
    Groetjes, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat naar... ik hoop dat het nu een beetje beter gaat. En anders gewoon genieten van niets doen.

    Ik weet het, is moeilijk. Ik kanm er over meepraten.Maar soms gebeuren dingen idd niet voor niets.Beterschap!!

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien verstandig om toch even langs de dokter te gaan? Je weet tenslotte maar nooit...

    Sterkte ermee, en loop jezelf niet voorbij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zoals Ina zegt, even langs de dokter???
    Wat een pechdag en je was zo goed begonnen, ik hoop dat het meevalt en ja delegeren kennen en kunnen vrouwen moeilijk...ga lekker zitten en laat de boel de boel...zul je zien wat een rust dat geeft.
    Heel veel succes!!

    Groetjes,Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Delegeren moeet je leren....dus lekker gaan zitten en de rest komt vanzelf wel weer.
    Idd wel even 'n bezoekje aan de dokter brengen voor het geval van 'je weet maar nooit'.
    Jammer he dat zo'n gezellig begonnen dag zo in het water kan vallen.
    Sterke!!
    Groetjes,
    Trudie.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh Trudy we zouden familie kunnen zijn; ik denk ook altijd dat het wel mee valt en ga gewoon door omdat ik het liefst alles 'selluf' wil doen. Pas je een beetje op jezelf? Maak er gewoon een vakantie/relax weekje van; stapeltje boeken erbij en genieten van het zonnetje (voorzover mogelijk natuurlijk) en met je been omhoog. Beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nou meid, zet alles uit je hoofd en ga ZITTEN!
    de zon schijnt , er zijn veel nieuwe posten dus lekker bijlezen en probeer er van te maken wat er van te maken valt!
    zo dat klinkt opbeurend??;-)
    Heel veel sterkte ermee en hopelijk loopt het goed af!
    Groetjes Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat zal niet meevallen, dat stilzitten! Sterkte er mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik wilde net een reactie gaan schrijven dat je toch wel even goed naar ons moet luisteren.....voor als het manlief niet lukt om je te overtuigen...
    Was je toch al zo verstandig geweest om naar de huisarts te gaan, goed zo!
    Wel balen, en vooral vervelend dat het zo'n pijn doet. Neem toch je rust maar even, lekker op een ligstoel in de zon, boekje of tijdschriftje erbij, en laat je maar lekker vertroetelen!
    Mag ook best eens hoor!
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat vervelend voor je! Maar ja, meteen gaan liggen was natuurlijk op dat moment ook geen optie. Ik wens je een rustige week en beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Sterkte! maar geniet wel van het verplicht zitten, anders ga je alleen maar denken wat je mist of niet kan doen.... Ik zou een belletje naast je nemen. haha even bellen en je drinken oid komt eraan.(grapje) Gelukkig kan je wel lezen en onze blogs volgen. lieve groetjes Paula

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja, vaak op de stomste/ongelukkigste manier gebeuren de grootse ongelukken. Wat een pech. Succes met het herstel. Groetjes Peggy

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Jammer dat de leuke dag zo eindigde!

    Ik hoop dat het snel weer beter met je zal gaan en laat je maar lekker in de watten leggen. Ook al is dat misschien moeilijk voor je.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Vervelend zeg. Nu maar goed naar het doktersadvies luisteren hoor! Beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ai dat klinkt niet erg lekker.
    Succes met een weekje rust houden.
    beterschap.

    liefs colinda

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Nouh dat delegeren vind ik nog steeds moeilijk ;-)
    Ik doe thuis alles in een rolstoel (omdat je met krukken geen handen vrij hebt) Als ik op pad ga dan de korte afstanden met krukken en de rest per rolstoel.
    Als je dichtbij woonde mocht je wel een stel krukken van mij lenen: ik heb er genoeg en in alle kleuren hihi Tja hoort bij mijn outfit :-)
    Laat je lekker verwennen en probeer het knoppie om te draaien BETERSCHAP
    Lieve groetjes, Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ook van mij veel beterschap gewenst. Ik hoop dat je snel minder pijn zult hebben.
    Het leven begint met het gooien van een klein steentje, en naarmate het langer duurt voordat je gaat luisteren worden de stenen steeds groter. Ik wens je veel sterkte met loslaten, delegeren en vooral genieten.
    Anders is niet per definitie slechter.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat vervelend! Hopelijk gaat het weer een beetje?
    Geniet maar van het fijne weer. Dingen loslaten is zo gek nog niet hoor! Je kunt er veel baat bij hebben.
    Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...