Pannekoeken!

Zoals ik je al eens verteld heb vind ik het erg prettig om ´s ochtends het eten zo ver mogelijk voor te bereiden. Dit komt eigenlijk nog uit de tijd dat de kinderen klein waren. Niets was dan zo vervelend dan ´s avonds om ong. 5 uur, als ze moe en jengelig werden, alles nog te moeten doen. Dus dat is er een beetje ingeslepen en nooit weer weggegaan. Alleen vandaag ging dat even niet. Ik had andere verplichtingen en daarom besloot ik dat het vandaag maar eens weer tijd was voor: Pannekoeken!

Sinds jaar en dag doen we dat op onze eigen manier. Hier wordt géén grote stapel vooraf gebakken. Maar om ze lekker krokant en warm op je bord te krijgen staan er twee koekepannen op het vuur en de eerste 4 (Jan heeft vanavond late dienst) bak ik dan.

 

 Voor Fleur en Mirte één met ontbijtspek en kaas en voor Junior één met niks. ( daar gaat als het aan hem ligt een flinke berg poedersuiker op en de "sneeuwstorm" is compleet als de bus met een ferme tik weer op tafel word gezet.).

Als de eerste dan op zijn is het aan henzelf. Dáár staan de pannen, ga je gang.... En dat gaat meestal heel goed. Zoals Jan's oma vroeger zei, ze kunnen pannekoeken bakken, dus ze kunnen trouwen. Beetje vroeg nog , maar ja.. Zelfs Junior gaat het prima af. ( Leve de kookles op school, daar worden ze lekker zelfstandig van!).

Al met al komt het misschien een beetje rommelig over maar het is juist hartstikke gezellig. Je spreekt er nog eens één als de rest in de keuken is en daar de lekkerste pannekoek voor zichzelf klaar maakt. Dat kan met spek, champignons, ui, kaas of één met rozijnen en kaneel zijn. Maakt niet uit, altijd lekker!