't is niet perfect.....

2 jaar geleden hoorde ik 'm voor het eerst, de opmerking:"'t is niet perfect, maar ik ben er wel gelukkig mee". Er was zelfs een boek over geschreven.( Net even via google geprobeerd op te zoeken, maar dat lukte even niet.). Ik vond het meteen een mooi statement. Iets om over na te denken. Vooral voor iemand zoals ik, een perfectionist, die de dingen graag onder controle heeft. Wel net zo rustig, die structuur.

Maar of je daar nou zoveel gelukkiger van wordt? Wat is belangrijker, roep ik zelf regelmatig. Of je kinderen zich herinneren hoe schoon het huis vroeger was, of hoe gezellig? Nou, ik kan je wel vertellen dat ik dat van vroeger thuis écht niet meer weet, of mijn moeder die week wel overal aan toe gekomen was.(sorry, mam), maar wat ik me nog wel herinner waren de leuke uitjes, verjaardagen en logeerpartijtjes. En de dingen die mijn vader voor ons in elkaar knutstelde. Een tafeltennistafel en een knikkerbak bijvoorbeeld. En de lol die we daarmee beleefd hebben.

En als het gaat om spulletjes van de kringloop of rommelmarkt, Als er een barstje in zit, of bijvoorbeeld dat vleugeltje dat van dat schattige engeltje ontbrak, voor mij maakt dat weinig uit. Ik ben er toch best gelukkig mee. Sterker nog, voor mij zijn die dingen echt uniek.

 Ik las net met m'n zoektocht op google nog de uitspaak: perfect = niet gelukkig, gelukkig = wél perfect. Met andere woorden perfectie en controle zijn niet de voorwaarden voor geluk. Geluk zit in jezélf, of je tevreden bent met de dingen om je heen en of je nog oog hebt voor de ladybirds om je heen....