donderdag 12 mei 2011

Je "hert" laten zien...

Wat wordt daar dan weer mee bedoelt, met die titel, hoor ik je denken... Nou dat gaat over je kwetsbaar opstellen. En hoe eng dat is. Want áls je dat al doet laat je veel van jezelf zien. En dat kon ook wel eens héél verkeerd uitpakken....


hert: recht in de lens!

Onze vorige generaties waren er vaak wat onhandiger in. Tranen waren al helemaal not- done, want hoe moest je dáár nou op reageren? ( deze week was het nog op t.v. bij de wereld draait door, de tranen van politici). Vaak gebeurde dat reageren dan ook door irritatie of schaamte. En als je dat dan een keer mee had gemaakt, zo'n reactie, dan durf je toch al niet zo snel meer, tóch?

Dus stellen we ons liever wat stoer op. En oordelend. Dat is in de meeste gevallen veiliger dan te laten merken dat je gekwetst wordt. Of verdrietig bent. Jammer. Want wat vaak vergeten wordt door mensen die oordelen is dat diegene waar het over gaat óók alleen maar handelt naar beste kunnen. We zijn allemaal mensen, nietwaar?

Niets is zo stoer dan in therapie gaan op het moment dat het allemaal iets te veel wordt. Want wie wil er nu een spiegel voor z'n neus? Daar zie je dan natuurlijk ook dingen in die je liever niet wil zien. En daar moet je dan nog aan werken ook. Want ook al gaat alles lang niet zo als je wil, je hebt toch een comfort- zone.

In die zone ben je gewend, en het is héél erg eng om daar uit te stappen. Vandaar dat sommigen járen in een situatie kunnen zitten waarvan de oordelende dan zegt: "'k snap niet waarom ze daar mee akkoord gaat!" Nou, misschien wel gewoon omdat je op dat moment niet anders kán....

Misschien is het dan tóch handig wat meer je hert te laten zien. Dat schichtige beest die bést tevoorschijn wil komen, als het maar vertrouwd is. En als ze dan tevoorschijn komt zelfs ook wel iets wil aannemen. Als ze de kans maar krijgt. Zonder oordelen en met een open hart. Succes!

13 opmerkingen:

  1. Dat oordelen is zo afschuwelijk - dat invullen voor een ander, terwijl er dingen kunnen spelen waar ze geen weet van hebben. Je zult maar in een bepaalde situatie zitten. Wat moedig juist als mensen dat onder ogen willen zien en de confrontatie aangaan met zichzelf en/of de omstandigheden.

    Groetjes, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi,wat je schrijft.
    En wat knap,die mensen die onder alle omstandigheden zichzelf durven zijn.
    Die voelen zich veilig.

    Want dat oordelen over anderen,daar hangt de maatschappij van aan elkaar.
    Echt heel jammer.
    Daarom kruipen veel mensen in hun veilige zone.

    Als de wereld tolerant zou zijn,zag het er heel anders uit.
    Want ook de politiek is niet bepaald tolerant
    te noemen.


    Ik probeer meestal mezelf te zijn.
    Ook al is dat soms moeilijk.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O, beni k slecht in! Maar het is wel een van mijn "doelen". Wie weet schrijf ik er nog een logje over. Fijn dat je het onderwerp aansnijdt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toen ik jouw post hirover las dacht ik meteen aan het volgende:

    Hallo, hoe gaat het met je?
    Oh...prima hoor ,dank je. (maar het gaat helemaal niet goed...)

    En....verder durven we niet te gaan of durven we niet verder te vragen....

    Dus Trudy...ik ben het helemaal met je eens.
    Inderdaad fijn dat je over dit onderwerp eens een blogje maakt.

    Fijne avond, liefs, Trudie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. aardig doen voor en met elkaar is ook zo iets , moeilijk ? nee hoor gewoon DOEN, geniet ervan , liefs marion

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een goed logje....

    Over veroordeeld worden, ik weet er alles van. Maar ook over je kwetsbaar opstellen. Mensen vragen nooit echt door. Ik vraag wel eens: "Hoe gaat het nu echt met je?". En dan maak je een hoop los.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat heb je dat mooi verwoord. Knap!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mijn hert is zo geschrokken van het wat het zag, dat ze zich niet meer laat zien tegenwoordig ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. O, dat oordelen, wat kan dat pijn doen.
    Of het invullen voor een ander, wat hij of zij denkt, terwijl er heel andere dingen kunnen spelen.
    Als iemand zich kwetsbaar opstelt, zal ik dat nooit misbruiken, vaak worden relaties juist beter. Soms word ikzelf niet goed begrepen als ik me kwetsbaar opgesteld heb. Ik weet inmiddels dat dat niet aan mezelf (in de eerste plaats ) ligt, maar aan die ander, die het aan invoelingsvermogen ontbreekt.
    Je neus stoten zul je weleens, maar je ervaart ook oprecht meeleven. Je krijgt ook steeds meer mensenkennis... niet iedereen heeft een echt luisterend oor...
    En idd, als mensen gaan werken aan iets in zichzelf: groot respect!

    Groetjes, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Is mijn reactie weg?! Nogmaals: wat een mooi blogje...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Enige tijd geleden kreeg ik het inzicht dat een mens juist in zijn kwetsbaarheid op zijn sterkst is. Ik ben nog aan het uitzoeken hoe dit in de praktijk werkt. Jouw blog van de afgelopen week geeft daarbij een beetje houvast.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Práchtige blog ...
    jezelf zijn en blijven onder alle omstandigheden maakt van iemand een mooi mens.
    Kijk dat hert maar eens in d'r ogen ;-)
    Kwetsbaar maar tegelijk fier, rechtop en sterk !!!
    Lieve groetjes, Anita

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...