Leuke bezigheid!

Onze kinderen zijn 20, 18 en 16 jaar. De tijd van er ´s morgens druk mee zijn en naar school brengen is al lang en breed voorbij, zou je denken. Tóch?

Nou, niets was vanochtend minder waar. Jan had vannacht nachtdienst en om half 8 was ie thuis. Junior was nog niet zo lang de deur uit. We zitten nog even lekker achter een kopje thee/koffie als de telefoon gaat. "Oh, da's vast Junior", zeg ik nog tegen Jan. En ja.

"Mam, m'n trein rijdt niet". "Ik hoorde het net van een mevrouw en op het bord staat ook dat ie niet rijdt". "Ik kom eraan", roep ik. "blijf waar je bent!"

Tóch deze sticker maar eens bestellen ; ))

Dan realiseer ik me dat ik om 9 uur een afspraak heb. Hier in het dorp. Ga ik dat dan nog redden? Ik probeer te bellen, maar de telefoon wordt niet opgenomen. Jan biedt aan Junior naar school te brengen. Maar dat vind ik onverantwoord gezien zijn bleke gezicht en gegaap. Tenslotte is ie na zo'n eerste nachtdienst zwaar aan slaap toe.

Ik besluit mijn telefoonnummerboekje mee te nemen de auto in en onderweg, nee niet als ik rijd... het nog eens te proberen. Ik pik Junior op bij het station en begin te rijden. Hopelijk redt hij het nog op tijd te komen. De regels bij hem op school zijn zeer streng. Ook niet altijd even rechtvaardig, maar ja. Eén van die regels is dat ook als je door overmacht te laat komt, je alsnog na moet blijven : (

Dus probeer ik toch nog op tijd bij het station in Arnhem te zijn. daar staat Jan's fiets en hij wil persé naar school fietsen. Anders redt ie vanmiddag de trein niet.

Onderweg luisteren we naar het Gelders nieuws. Daar vertellen ze, tot mijn schrik, dat er een ontploffing was in Nijmegen. Oei. Ramen dicht en radio aan is het advies. Ik vraag Jan z'n zus te bellen. Of ze al op de hoogte is. En realiseer me ook waarom dus de trein niet reed. Eindstation van dat ding is Nijmegen, vandaar.

Zus vroeg zich al af wat dat geluid buiten was. Ze is nu in ieder geval op de hoogte, een zorgje minder. Junior komt wat laat op het station aan. Ik adviseer 'm nog om even op de groeps whats-app z'n klasgenoten vast te zeggen dat ie nét een paar minuutjes te laat is. En waardoor. Misschien is juf in een milde stemming vandaag... Ik probeer nog eens te bellen naar m'n afspraak, maar nee, geen gehoor...

Eenmaal weer thuis, ik vergat m'n tas mee te nemen, licht ik Mirte in. Ook ga ik even boven zeggen tegen Jan wat er gaande is in Nijmegen. Het bedrijf waar hij werkt is daar ook gevestigd en hij zit in het onderhoud. Kán nog zijn dat ie gebeld wordt of ie komen kan, dan is het handig vast te weten, vandaar.

Nét op tijd kom ik bij m'n afspraak. Poeh. Vlak voor ik naar huis ga wordt me nog een kopje koffie aangeboden. "Nee, doe ik niet", is m'n antwoord. Ik beloofde weer op tijd thuis te zijn voor Mirte. Zij heeft vanmiddag haar eerste belangrijke tentamen. Dan is het fijn om elkaar van tevoren nog even te zien/spreken.

Straks brand ik een kaarsje voor haar. Wie zei er ook alweer dat je met kinderen van deze leeftijd niet veel meer om handen hebt? Oké, ik ben misschien wel wat erg betrokken,  dat is dan m'n eigen keuze. Feit is dat ik me vanochtend in ieder geval niet hoefde te vervelen. En dat toch alles... pff... weer op z'n pootjes terecht is gekomen. En nu? Relax!