 |
| De advertentie die zoveel commotie met zich mee bracht. |
Poeh. Heftig zeg. Vooral, omdat het mij als moeder ook niet vreemd is. Ik maakte het ook mee dat een kind van ons niet lekker in het vel zat op school. Nee, noem het niet echt pesten. Maar het was buitensluiten en ook dat is erg. Ik schreef er toen dit gedicht over. Klik.
Je bent zó machteloos als moeder! Je ziet het gebeuren en je kunt niets. Lange gesprekken hadden we 's middags als kind uit school kwam met tranen in de ogen. Of 's nachts, als het slapen weer niet ging omdat er gepiekerd werd wat er toch in hemelsnaam mis was met diegene. Ook voor zichzelf was het het kind werkelijk een raadsel.
Ik heb voorgesteld om te gaan praten. Met ouders, die toevallig ook nog bekend waren. Maar kind was als de dood dat dat tegengesteld effect ging geven. Dus deed ik dat niet. Je probeert het zelfvertrouwen op te krikken. Maar hoe moeilijk is dát als het kind zelf niet meer geloofd in zichzelf? En ook dagelijks seinen krijgt dat het waardeloos zou zijn?
Volgens mij was het vooral groepsdruk. Op het moment dat kind alleen was met één uit de groep werd er aardig gedaan, en zelfs heel betrokken. Om daarna, als er anderen in de buurt waren weer onverschillig en bot te doen. De ene keer hoorde kind wel erbij als er een feestje was, de andere keer werd het compleet genegeerd. Zogenaamd "vergeten". Bah.
Gelukkig is de situatie nu anders. Kind heeft veel leuke mensen om zich heen die het waarderen voor wie het is. En wordt serieus genomen. Het kind is voor het eerst sinds tijden écht gelukkig! Zo fijn!
Door dit alles kun je je voorstellen dat ik als moeder erg mee leef met de ouders van Tim. Langzaam je kind de vernieling in zien helpen is héél erg wreed.
Voor ouders die nu nog in de situatie zitten dat hun kind gepest of genegeerd wordt: Houd vol! Blijf in gesprek en vertrouw! Dat is voor je kind zó belangrijk, misschien zelfs van levensbelang!!
(P.S. Kind las dit stuk ook en heeft toestemming gegeven het te publiceren.).
Ja,dit is echt verschrikkelijk.
BeantwoordenVerwijderenOok ik weet hoe dit voelt.
Mijn kind liep op de middelbare school als een schim door het schoolgebouw,had daardoor geen vrienden,wilde daar eigenlijk niet zijn.
Door zich als het ware onzichtbaar te maken,hield hij zich staande.
Later kreeg hij therapie.
Was hard nodig.
Nu is hij eindelijk degene geworden,die hij eigenlijk al steeds was.
Vrolijk,vol humor en veel vrienden om zich heen.
Groetjes Ans
We voelden ons een beetje hetzelfde vandaag. Ook ik heb een stukje geschreven naar aanleiding van de dood van Tim. Wat kan je je als moeder machteloos voelen als je kind gepest wordt. Niet voor te stellen hoe de ouders van Tim zich moeten voelen.
BeantwoordenVerwijderenWat afschuwelijk, dit breekt toch je hart.
BeantwoordenVerwijderenIeder kind hoort met plezier naar school te gaan en moet zich daar veilig kunnen voelen.
Jammer dat dit nog steeds niet voor alle kinderen geldt, bah.
Liefs Yvonne
Er werd en wordt op scholen nog steeds te weinig aandacht besteed aan pesten, ook al hebben veel scholen een pestprotocol. Daarom is het niet "Komt zij ook nog eens aan", maar het is goed dat je over Tim schrijft. De politieke partijen in Den Haag zijn nu aan zet.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het vreselijk. Heb er zelf ook een logje over geschreven. Pesters weten niet wat zij veroorzaken.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
Nou vreselijk toch hè . Ti's juist heel goed dat je er over schrijft! Zo te hopen met al die aandacht dat die pesters weten wat ze aanrichten!!
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht heb je vorig jaar geschreven . Heb net even terug gelezen ( volgde je toen nog niet)
En wat fijn dat het met jou Kind nu zo goed gaat! Nu de andere kinderen nog!
Al is het voor Tim te laat!
Liefs Erika
Verschrikkelijk is dat toch... Je voelt je zo machteloos. Bij mijn kids is er ook wel eens iets aan de hand geweest... een negeervorm dan (zonder woorden iets zeggen kan ook hard aankomen) en het enige dat ik kon doen, was troosten, praten, steunen en erkennen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb bij iemand anders ook over Tim gelezen... ècht verschrikkelijk ....
Mensen kunnen zo gemeen zijn. Ik ben zelf als kind ook wel eens gepest en ook buitengesloten. En dat voelt heel erg naar. En dat het zo ver heeft moeten komen bij Tim, is niet te bevatten. Ik ben verheugd te lezen dat jullie kind zich nu beter in zijn vel voelt. X
BeantwoordenVerwijderenHet is verschrikkelijk dat er zoveel slachtoffers van pesten zijn. Pesters weten niet wat zij aanrichten. In mijn vorige woonplaats heeft ook een jongen zijn leven beeindigd, omdat hij vaak werd gepest. Hij was pas 14 jaar, afschuwelijk was dat.
BeantwoordenVerwijderenSlachtoffers van pesten hebben hier vaak vele tientalle jaren last van, door enkele ellendelingen die denken stoer te zijn door iemand anders te pesten, in de zeik te nemen of neer te halen. Pesten zou bij wet verboden moeten worden, want het richt zoveel schade aan.
Hier ook. Die advertentie kreeg ik gisteren op facebook. Ik schrok er zo verschrikkelijk van. Onze zoon heeft vorig jaar ook van alles meegemaakt op de brugklas. Van intimidatie tot pesten en vervelend doen. Daar stond tegenover dat hij een groepje jongeren om zich heen had die hij erg leuk vond en waarmee hij leuke contacten heeft opgebouwd. Toch hebben wij al op einde van het jaar, dus na 3 - 4 maanden school besloten om hem daar weg te halen. Hij voelde zich daar helemaal niet veilig en had de grootste moeite om het stuk van 14 km alleen of met 1 persoon naar huis te fietsen. Heel veel moeite hebben wij moeten doen om hem overgeplaatst te krijgen. Tot de dag van het halen van de boeken hadden wij nog niet detoestemming voor overschrijving dus de hele zomervakantie hebben wij in spanning gezeten. Uiteindelijk de toetstemming gekregen, maar hij moest het brugjaar over doen alsof hij van groep 8 kwam. Anders kregen wij niet de toestemming Hij was nl. over met 5 zevens en de rest 8en. MAAR tot op de dag van vandaag totaal geen enkele spijt. Hij voelt zich veilig en dat is het aller belangrijkste. Een kleinere school.
BeantwoordenVerwijderenVoor Tim en zijn ouders en allen die bij hem hoorden vind ik het verschrikkelijk en o ja, ook ik weet dat het zo is in deze wereld. Er wordt veel gepest en geïntimideerd. Gelukkig heeft onze zoon het na één dag al verteld.
Wij hebben dus direct in kunnen grijpen. Weliswaar met politie en het kwijtraken van vrienden. Maar ik heb er alles voor over gehad. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets als wat met Tim gebeurd is jouw kind zal treffen.
Tja zo verschrikkelijk Trudy! Wel goed dat er nu eens veel aandacht voor is, maar liever op een andere manier natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderen