Draadje los....

Ik heb sinds een tijdje een piepertje. In m´n groene autootje. Kreeg ik toen de accu eens leeg was en Jan vond dat ie daar wat aan moest doen. Prima idee hoor, zo´n ding, maar niet als ie zo´n volume heeft als die van mij.

Stel je voor: Ik ga in ons rustige (volgens de meisjes saaie) dorpje boodschappen doen. Parkeer m'n auto bij de supermarkt en stap uit. Dan gaat er een piep alsof de sirene gaat de eerste maandag van de maand. Iedereen die daarvoor nog gezellig stond te keuvelen op de parkeerplaats (en dat zijn er meestal wel aardig wat) kijkt op. Nou daar ben ik niet zo van....

Het enige positieve aan het geluid was dat de hond van de buren er stil van werd. Da's zo'n irritant keffertje, die de hele dag bij het hek staat te kijken of er iemand langs komt waar ie tegen kan blaffen. De mensen hebben ook een tuindeur die nog iets dichter tegen hun huis aan zit, ik heb nooit begrepen waarom ze dat beest daar niet achter houden. Maar affijn, soms kan ik het niet laten even naar mijn auto te lopen en de deur en het licht aan te doen. Is ie weer een paar uurtjes onder de indruk en dus stil...

Maar de laatste week was het stil als ik uit de auto stapte. Waarom, dat laat de foto hier zien:

Jan zag het ook al hoor, maar hij is niet het type man die iets meteen gaat repareren. Daar moet eerst een reden voor zijn. En tot vanavond was die er niet.

Vanavond na het eten dook Jan z'n bed in. Vannacht nachtdienst en dan slaapt ie vaak van zes tot half negen. Negen uur moet ie weg. Mirte en ik waren met de afwas bezig toen een andere buurman tegen het raam klopte. Een bel die hebben wij niet, je moet toch eerst helemaal langs het huis op, zo'n tien meter, en dan is Tukker wel zo enthousiast dat er geen bel meer nodig is. Nee, hij blaft niet, mar huppelt een beetje. Best grappig bij zo'n grote hond...

Buum kwam vertellen dat m'n lampen nog brandden. Oh oh, in het begin van de middag had ik Fleur bij een vriendin opgehaald, dat was zo'n vijf uur geleden... Even kijken of ie nog startte... Pof... was alles wat ik hoorde. Ships....

Ik naar boven. Jan lag er nog niet in en zei gelukkig met een grijns op z'n gezicht: "Ja, ik hoorde 't al". De hal zit pal onder de slaapkamer, en toen ik startte had ie z'n oren even gespitst. "Zal ik 'm nu gelijk maar even aanzwengelen dan?" "Ja graag", was mijn antwoord. Zo gezegd, zo gedaan. Black Moose ervoor, startkabel eraan en hij liep weer als een naaimachientje.

"Moet je nog wel even een stukje rijden", zei Jan, "zo'n 20 minuten, even snelweg of zo." "Moet dat?" Zei ik, "mag ik niet een toeristische route binnendoor?" "Ja hoor, ook goed. Geen lampen aan en radio en laat je ventilator en achterruitverwarming ook maar uit."

Wat een heerlijk ritje zeg! Ik kon helaas geen foto's maken, mag niet achter het stuur denk ik zo. Maar toen ik heerlijk rustig (zonder radio en helemaal alleen) over de binnenweggetjes zoefde bedacht ik me wel hoe mooi dit stuk is om eens een keer te fietsen. Zoals je wel leest in m'n profiel, ik woon tussen de Veluwe en de Ijsselvallei, prachtig gebied dus vandaar...

Zo heb ik toch van die spreekwoordelijke citroenen weer lekkere limonade gemaakt. Waar een los draadje al niet goed voor is. Moet Jan 'm alleen nog even weer maken. Is het weer gedaan met de rust....