Dromen van vroeger.

Had jij als kind ook iets wat je helemaal het einde vond? Waarvan je dacht:"Als ik groot ben dan ga ik dat doen"? Ik vind het altijd heel erg mooi te zien hoe mensen zich daaraan vast kunnen houden. En heel knap ook, want tsja... er is altijd wel iets of iemand die/dat je er in de loop van je leven van overtuigd dat het niet zo'n goed plan is....

Gisterenavond zag ik op t.v. het programma "Goudmijn". Dat gaat over waargebeurde verhalen. Heel intrigerend vind ik die vaak. En gisteren kwam er een verhaal langs waar ik met een grote glimlach op m'n gezicht naar gekeken heb. Prachtig, wat een geweldige moedige vrouw zag ik daar!! Als je nieuwsgierig bent geworden, hier is de link. Haar verhaal begint op 8.30 minuten.

Vanochtend vertelde ik ook aan Fleur wat ik zag. En dat ze daar eens moest gaan kijken. Ze zei dat ze dat zeker ging doen. En dat ze zich herinnerde dat ze toen ze haar studie ging kiezen nog wist dat ik er zo op hamerde dat ze ging doen wat ze leuk vond. Of dat nu bij haar niveau paste of niet, dat dat niets uitmaakte. Je moet iets gaan doen waar je hart ligt. Ik ben daar nog steeds van overtuigd.

Hoe vaak lees je niet dat iemand zich rot gestudeerd heeft. Om vervolgens iets ontzettend praktisch te gaan doen of moeder te worden in de ruime zin van het woord. Een moeder die thuis met haar kinderen is en daar heel erg gelukkig bij is. Prima toch, want daar gaat het toch allemaal om? Dat je je gelukkig voelt bij wat je doet? En is het ook niet zo dat de meest succesvolle mensen dat ook doen?

Vaak wordt zo iemand gevraagd in een interview van vind je het erg dat je er zo druk mee bent. En dan is het antwoord steevast dat ze hun job niet zien als werk. Want ze doen waar ze blij van worden en dat dat dan succesvol is dat is dan bijzaak. Mooi he?

Schiet me al schrijvende ineens te dit lied te binnen. Het werd ook gezongen door 2 klasgenootjes van Fleur tijdens de uitreiking van de propedeuse. En de zin "Reik niet naar de hemel maar haal 'm naar je toe" spreekt me zo aan...

Ik realiseer me dat ik dat eigenlijk ook doe. "Gewoon" moeder zijn is waar mijn hart ligt. En daar probeer ik elke dag een  extraatje aan te geven. In de vorm van wat lekkers bakken, het gezellig maken in huis of een dagje, zoals gisteren met een van de kids apart. Dat is mijn hemel die ik naar me toe haal. Ik kan me voorstellen dat anderen veel meer nodig hebben voor voldoening maar dit is het voor mij. Zal best zo zijn dat dat niet altijd  even goed lukt hoor, da's menselijk, maar ik doe m'n best. En ik word daar heeel gelukkig van. En jij??