Voor jou!

Ik weet dat ik het los moet laten, maar 't is zo moeilijk dat ik zwicht. 

Voor de tranen op je wangen en het verdriet in je gezicht.

Je hebt het niet makkelijk, zo duidelijk is dat wel, 

maar ik vind het ook heel lastig en dat is wat ik je vertel.

Op jouw leeftijd, tsja, dan hoort het niet, dat besef ik ook wel echt,

ik mag me er niet mee bemoeien, anders had ik er allang wat van gezegd.

Dus modder je door en hoop ik maar dat er wat overblijft van jou,

want zo open als je thuis bent, da's waar ik van hou.

Kom op kindlief, laat je niet stukmaken, pas op hoor, rug recht. 

En doe je best daar word je sterk van, dat mag ook wel gezegd.

En dan brand ik een kaarsje voor je thuis op de schouw,

Dat de dag meevallen zal, voor degene waar ik zoveel van hou!!

Mamma .

Real live Scrabble....

Sinds een tijdje is ook Jan verslaafd... Ik was het al, zoals je een aantal blogjes geleden las, maar ik ben gelukkig niet alleen hier in huis....

Waaraan hij verslaafd is? Wordfeud. Zegt je dat iets? Nou mij eerst ook niet hoor, maar het blijkt gewoon Scrabble te zijn. Alleen dan op je mobieltje:

hij staat voor momenteel,dus als je een gokje wil wagen...

Als je er daar een voor hebt die dat kan dan tenminste. Ik heb dat niet, dus dat scheelt alweer...

Jan heeft een stuk of 10 tegenstanders momenteel. Zo'n potje op de mobiel daar kun je lang over doen. Jan deed er wel eens een aantal dagen over. Niet dat dat aan hem ligt hoor, hij reageert wel. En als ie er alleen niet uit kan komen help ik 'm ook nog wel eens. Zo kwam het voor dat we 's nachts om een uur of 1 nog een goed woord moesten verzinnen. Jan speelde tegen de buurman (tevens ook een goede vriend van hem) en daar kan je natuurlijk niet maar zo van verliezen...

En zo kwam het dat wij (net als velen in ons landje) het echte Scrabblespel uit de spelletjeskist haalden. 't Is al oeroud, dat spel, nog een erfenisje van Jan's oma en opa... Op internet zag ik dat ze zo'n bord tegenwoordig old scool noemen, zo oud is ie al : )

Maar hij doet 't nog goed hoor. En terwijl we met het mes op tafel (nou ja bij wijze van spreke dan) helemaal geconcentreerd het mooiste woord aan het verzinnen waren kwam Junior de kamer binnen. Hij sprak de briljante woorden: " Oh, doen jullie real live Scrabble?" 

Het potje ging door. En op het laatst had ik alleen nog maar een C op m'n bordje. Ik kijk op het bord, en laat daar nou een perfect plekje voor zijn.... Ik kon hem zo tussen LA en een H leggen en zo kwam het woord LACH tevoorschijn:

Ik won met glans! Alleen... die LACH was verder aan tafel niet te zien. Zowel Mirte al Jan probeerden het wel, maar helaas, 't was er een als een boer met kiespijn!! En Jan vroeg zich al hardop af waarom ik niet blijer was.... ('t is maar een spelletje, toch???).

Update: Momenteel heeft Jan Mirte ook geïntroduceerd in de wereld van Wordfeud... Oh oh.... ze zei net al dat ze snapte waarom het zo verslavend is....

Wandelen en foto's maken...

Dat is wat Jan en ik vanmiddag deden. Nee, Tukker was een keertje niet mee. Vanochtend ging ie met Jan al een rondje, en i.p.v. dat dat een klein rondje was, liep dat wat uit de hand. Jan had zomaar het idee het weiland tegenover bij ons in de straat in te lopen. Daar wordt momenteel gebouwd en daar staat dus geen vee meer.

Toen ze terug kwamen was Tuk compleet aan de latten. Zeer voldaan plofte ie op de houten vloer neer en het was al duidelijk dat het genoeg was geweest voor z'n heupen en poten. Gezien z'n H.D. en artrose had hij vandaag verder rust nodig.

Het Leusveld werd het deze keer. Dat is een landgoed bij ons in de buurt. Het huis wat erbij staat is al helemaal prachtig. Het wordt bewoont door een kunstenaarsechtpaar, die daar ooit voor gevraagd werden door natuurmonumenten. Ook niet erg toch, zo'n aanbieding? Zeker als je de foto ervan ziet:

Je kunt op het landgoed meerdere routes volgen. Wij kwamen de rode paaltjes tegen:

Dus we gingen daarvoor. Geen idee hoe lang die route was, maar ach, we hadden de tijd. Langzaam slenterend en fotograferend genoten we zomaar een eind weg. Er waren prachtige paddenstoelen te bewonderen. Wel zo veel dat we er maar een collage van maakten:

Elke keer zag Jan er weer een paar, hier zie je 'm kijken als ik net een andere foto maakte:

Dus dan ging ik maar weer op de hurken om ook die op de gevoelige plaat te zetten:

Hoe mooi was het daar... En het gekke was, we kenden het niet eens! We fietsten wel eens over het fietspad dat er door heen loopt, maar omdat het geen losloopgebied is kozen we er niet voor. Onze hond huppelt nu eenmaal liever een eind weg, en met 45 kilo aan de riem is dat (vooral voor mij) niet erg handig. Word je zo modderig van soms : ) Hier nog een paar plaatjes om je een idee van het gebied te geven:

nee, deze is niet op de kop, het is een boom weerspiegeld in het water.

 

 

En kijk, wat Jan ook nog opmerkte onderweg:

Ook dit was vonden wij een foto waard:

 

de koe keek heel verbaasd naar ons en de reiger naar de koe... grappig....

En zo kwam het dat we na anderhalf uur stappen weer helemaal opgeladen thuis kwamen. En ik kon het me verbeelden, maar keek Tuk me nou een beetje verontwaardigd aan???

Nog maar eens een krans...

We gooien er nog maar eens een krans tegenaan. Aan de Hortensiastruik achterin onze tuin zaten nog een aantal mooie takken. En het is natuurlijk zonde om deze te laten verregenen. Komt nog eens bij dat Jan vanmiddag in dat hoekje druk aan de slag moest. Samen met Junior.

De trampoline ging eruit. Een jaar of 10 (?) gehad en het was wel best zo. Een paar zomers geleden werd ie nog door Fleur gebruikt als leesplek (ik zie haar nog zo zitten op een mooie junidag met de telefoon in haar hand, om te horen te krijgen dat ze geslaagd was...) maar dit jaar was het op. De enige die er nog eens overheen liep was ondergetekende, en dan meer om het onkruid in het stukje tuin erachter weg te halen....

En dan wordt het tijd. Zo werkt dat hier. Eerst helemaal zeker weten dat speeltoestellen in de tuin echt niet meer gebruikt worden en dan mag het eruit. Zo wordt de tuin weer steeds groter! Op de plek waar de trampoline ingegraven was komt nu een mooi rond terras. De steentjes liggen nog op de oprit, dus die is dan ook weer wat meer opgeruimd.

Maar zoals gewoonlijk dwaal ik weer af... De Jannen gingen het gat van de trampoline vullen met zand en ik ging binnen met de Hortensia aan de slag. Joke, mijn zus is morgen jarig dus ik had meteen een geweldige bestemming! Ik heb de Hortensia in een oasiskrans gestoken. En toen met een metalen bordje afgewerkt:

'k vond het wel leuk het roze wat terug te laten komen ...

schattig toch die vogeltjes?

't Lijkt me toch een mooi cadeautje zo... Ook kocht ik bij het leukste winkeltje hier in het dorp nog dit metalen bordje:

Als het cadeautje dan ingepakt is ziet het er zo uit:

Vanavond gaan we naar haar toe, ze woont gelukkig 2 straatjes verder, dus da's lekker dichtbij! Rest me nog te zeggen: fijne zaterdagavond allemaal!!

Hysterisch haken.

Liet ik jullie laatst weten dat ook hier de haak kriebels hebben toegeslagen, nu is het alweer raak. Toen ik van de week met Junior naar "de stad" ging, daar aangekomen kon ik het niet laten ook nog even naar de Wibra te gaan. En ja, ze hadden het katoen nog dat ik laatst ook al aangeschaft had. En nu ook in het zwart, wat best leuk afsteekt bij al die andere vrolijke kleurtjes. Meenemen dacht ik, je weet maar nooit waar het goed voor is.

En ja hoor, zomaar schoot me donderdagmiddag te binnen wat ik daarmee ging doen. Ik haakte kleine Granny's, met zwart erin. Zo'n leuk werkje, ze zijn zo af. Als we koffie gaan drinken krijg ik er net een af in die tijd. Ik drink altijd maar 1 kopje en dat is dus perfect ; )) Na een tijdje nam de creativiteit wel een loopje met me. Dan krijg je dit soort hysterische vierkantjes:

De bedoeling is om er een sjaal van te maken. Ik werk ze af met zwart en zet ze ook met deze kleur aan elkaar. Hier zie je hoe ver ik ben:

De stapel links is al afgewerkt, rechts moet nog. Lekker dat je dit gewoon zo in stapjes kan doen...

Moet alleen nog even googelen met welke steek ik ze het best tot 1 geheel kan maken. Heeft een van jullie een ideetje??

Ik hoop het van wel, ik kan me er nu al op verheugen 'm om te doen bij m'n zwarte jas. En als het straks nog wat kouder wordt moet er ook nog een wollen Granny's sjaal komen. Hoe vervelend is dat nou ; ))

Fijne dag vandaag!!

Strikt geheim...

plaatje van www.

Ik heb een geheimpje... Nou ja, zeg maar rustig geheim. Zal ik het delen met jullie? Ik heb er wel even over nagedacht hoor, want je krijgt ineens een heel ander beeld van mij. Eeeehmm nou voorruit dan...

Hier komt ie: Ik ben verslaafd. Schrikken he? En waaraan dat denk je wel te kunnen raden... Ik zie je bijna denken: "Ja, aan bloggen natuurlijk wie niet....". Maar eigenlijk is het dat niet...

Ik ben verslaafd aan getalletjes. Aan de getalletjes die achter het woord "reacties" staan. En aan de getalletjes die tevoorschijn komen als ik op het dashboard op "statistieken" klik. Ik vind het zo leuk te zien dat het op sommige dagen best (voor mij dan he) hoge getallen zijn....

Oef. En dan zegt een stemmetje in mij dat het bloggen hier helemaal niet om gaat. Maar dat het erom gaat dat je leuke en soms ook (voor sommigen ) interessante dingen deelt met anderen. En dat het gaat om de blogvriendschappen die je sluit.

Dat weet ik ook wel hoor. En natuurlijk is dat ook de drijfveer waarom ik blog. Maar het is zo leuk! Het is zo leuk te zien dat wat je schrijft ook gelezen wordt. En hoeveel, en door wie. Zo leuk dat ik soms heel trots de getallen meld aan m'n huisgenoten. Die me dan weer meteen met een meewarig gezicht met 2 benen op de grond poten...

Zo... da's eruit. Nu hoop ik maar dat er vanaf nu nog wel getalletjes zijn. En anders.... bedankt voor het plezier de afgelopen tijd!

Gezellig saampjes..

Veel ouders zullen het wel herkennen. Met meerdere kinderen is het soms lastig allemaal dezelfde portie aandacht te geven. Voor het ene kind is het een natuurlijk iets, er even gezellig bij komen zitten en vertellen wat je allemaal meemaakte die dag.Bij een ander moet je zelf de vraag stellen hoe het was op school. Dan komen de woorden ook wel los hoor, maar je moet er wat voor doen. En een ander weer, ach die lijkt niet zoveel nodig te hebben.

Geef hem ( want dat is deze in dit geval..) een computer en een kamer, wat vrienden aan de "andere kant" en ze hebben dikke pret. Soms kun je beneden horen dat ie het helemaal leuk vindt. Wat is er dan makkelijker dan het lekker te laten voor wat het is. Op tijd een hapje en een drankje voorzetten en klaar toch?

plaatje van www.

Nou nee, dat voelt helemaal niet goed bij deze moeder. Weet ik wel, hij heeft het naar z'n zin en daar gaat het om, ik vind het toch ook nog wel fijn te horen hoe hij het nu beleeft, dat wereldje om hem heen. En de laatste weken gaat dat gelukkig allemaal wat makkelijker.

Had ik eerder mopperus als ik 'm voorbereide op wat er komen ging buitenshuis, nu valt dat heel erg mee. Tot grote verbazing van ons soms. Hoe dat zit? Jan gebruikt sinds een jaar Risperdal. En daar doet ie het uitstekend op. Risperdal is een medicijn dat bij kinderen  als Jan (met een autismestoornis) ervoor zorgt dat ie zich beter kan concentreren. En een mede effect is ook dat ie sociaal wat vrijer wordt.

Nu ging het allemaal al best goed, alleen z'n eetlust nam toe in dit jaar. En dat betekende in zijn geval 10 kg. extra. Niet dat ie nu gelijk dik is hoor, Hij meet 1.80 en is 73 kg, duzzz... Maar toch. Als hij zo door gaat wordt ie wel te... Dus besloot de controlerend arts eens wat te minderen. En dat pakt, zo blijkt nu nog beter uit. Hij lijkt meer profijt te hebben van het sociale bijeffect... Yes!

Hij gaat gezellig mee bij oma en opa koffie drinken, ook als je daar op het laatste moment mee komt. Hij vindt het zomaar leuk mee te lopen als ik Tukker uit ga laten 's avonds. En zelfs naar de stad blijkt in een keer niet zo'n probleem meer!

Dus ga ik zo even met 'm naar de bieb. Hij blijkt een boekverslag te moeten schrijven voor school. Gelukkig zag ik dat aan het papier op z'n kamer... En daarna gaan we voor een spijkerbroek. En hopelijk nog een vest. We maken er geen hele dag van hoor, 't moet tenslotte leuk blijven...... En als het ff kan moet ie ook nog tijd hebben voor z'n hobby nadien. Want Jan blijft Jan, zo is het natuurlijk ook nog een keer....

Bloemetje op woensdag??

Grappig is dat toch. Sinds ik blog zie ik m'n wereldje toch door andere ogen. Zag ik vroeger alleen maar wat er allemaal nog gebeuren moest en hoe druk we daar mee zouden zijn, nu is het toch anders. Zelfs zo anders dat ik vanochtend m'n fototoestel meenam toen Fleur en ik met Tukker een "rondje bouwland" gingen doen.

Een rondje bouwland betekend voor ons een klein stukje bebouwde kom en over het spoor en dan kom je er. Op het platte land. Een flink stuk zandweg waar Tuk van ons even los mag:

En daar kun je om een stuk land heen lopen waar mais wordt verbouwd. Heerlijk zo op de vroege morgen met toen nog een zonnetje!

Eigenlijk was het m'n bedoeling wat bloemenfoto's te schieten. 't Is tenslotte woensdag en ik hou wel van gewoontes. Bloemetje op woensdag  klik.. is dan ook wel iets waar ik graag aan mee doe.... Maar helaas, in deze tijd van het jaar waren daar geen bloemen te bekennen. Wel besjes:

Mooie, dat ook...

En prachtige herfstkleuren aan de bomen. Toch nog kleur, dat wel...

Best verleidelijk dat water voor Tukker... 't was dat ie weer aan de riem zat maar anders...

Na lang speuren kwam er toch nog een bloem voor de lens. Gek is dat toch, zoek je je rot en is het al die tijd heel dicht in de buurt. Naast je met de hond aan de riem...

Dankjewel Fleur dat je mee was. Zo heb ik toch nog m'n bloemetje op woensdag!!

Blog met een staartje....

Lees ik vanavond bij Purperpol dit:

D323 M3D3D3L1NG L44T J3 213N T0T W3LK3 GR0T3 PR35T4T135 0N23 H3R53N5N 1N 5T44T 21JN. 1N H3T 83G1N W45 H3T 23K3R N0G M031L1JK D323 T3K5T T3 L323N, M44R NU K4N J3 H3T W44R5CH1JNL1JK 4L W4T 5N3LL3R L323N 20ND3R J3 3CHT 1N T3 5P4NN3N. D4T K0MT D00R H3T 3N0RM3 L33RV3RM0G3N V4N 0N23 H3R53N5. KN4P H3? D323 M3D3D3L1NG M4G J3 K0P13R3N 3N V3RD3R V3R5PR31D3N. OEF ! ;D

Briljant vond ik 'm! En Fleur, die ik hem ook liet lezen moest er ook erg om lachen. "Leuk zeg", zei ze, "die zet ik op m'n Facebook!" Zo gezegd, zo gedaan. Het duurde maar even en toen kwamen de reacties al los. Ook van Marlijn, een vriendin van de basisschool nog. Ze snapte er niets van.... ze vroeg zelfs of Fleur niet helemaal goed geworden was!


Enige uitleg is hier wel op z'n plaats: Marlijn is nl. blind. Haar hele leven al. Dus ze weet niet anders en kan er ook heel goed mee om gaan. Momenteel studeert ze in Nijmegen sociologie en ze woont zelfs op kamers. Alleen (nou ja met hond, dat wel...) zelfs. En het gaat buitengewoon goed met d'r.  Marlijn  heeft gewoon een laptop. Met brailleregel. En logisch dus dat ze dit grapje even niet mee kreeg. Maar dat was maar effies hoor...


Fleur vertelde haar hoe het in elkaar zat. En na een poosje kwam: "Grappig idee, ja, ik vat 'm nu ook. Zit alleen wel een foutje in". Dikke pret natuurlijk hier. We moesten flink zoeken met z'n tweetjes en toen we het opgegeven hadden kwam zij met het antwoord. En ze had gelijk. Zie jij 'm?

's Morgens vroeg....

Om 6.07 gaat hier de wekker. Normaal sta ik dan ook meteen naast m'n bed, deze week hoeft dat niet. Want Jr. heeft vakantie. En dat is degene die altijd om 7.15 wordt opgehaald. Mirte daarentegen hoeft pas om 8.00 weg.

Dus om 6.15 eruit. Naar beneden. Rondje licht aan en tuindeur open. En dan de waterkoker aan en de tafel dekken. Moet er wel gezellig uitzien, vind ik zo:

Even weer naar boven, kijken of ze al naast haar bed staat. En dan zelf even aankleden. Als dat gebeurt is heb ik even een kwartiertje alleen beneden. Nou ja, alleen... ach eigenlijk ook wel, Tukker is er wel maar meer dan z'n ogen open doen zit er niet in op dat tijdstip....

Ontbijtnieuws. Jan de Hoop praat me weer helemaal bij:

Tijd voor een kopje thee:

Gezellig even ontbijten met Mirte. 't Is natuurlijk nog vroeg, dus de camera, daar heeft ze helemaal geen zin in. En geef haar eens ongelijk. Haar tas, die mocht nog net op de foto. Het bewijs dat ze echt in de buurt was..

Tukker is inmiddels klaarwaker, en staat te dringen bij de deur van de gang. Z'n brokken gaan zo in de bak, en dat mag je toch niet missen:

De vaatwasser is inmiddels al leeg en de Senseo gaat aan. Want Fleur is inmiddels ook in de bewoonde wereld beland en als zij ontbijt drink ik even gezellig een kopje koffie mee.....

Dan duikt zij de badkamer in en zet ik m'n laptop aan. Even kijken of er al iemand vroeg aan het schrijven was. En net op het moment dat Jan beneden komt zit ik er al achter. Hij snapt wel dat mijn ochtend niet alleen uit aan de ontbijttafel zitten bestaat en geeft me de rust en ruimte om jullie even mee te laten kijken hoe mijn eerste ochtenduurtjes  eruit  zien..

Ontbreekt er nog eentje. De jongste ligt nog heerlijk op een oor. Ach ja, vakantie en 15 zijn, dan heb je dat risico. Ware het niet dat wij af hebben gesproken dat ik hem om 9.45 roep. Want uitslapen is prima, maar je moet het niet overdrijven. Er is meer in het leven.... Fijne dag allemaal!

Genius

Ik breek even in op mn moeders blog. Ik moest dit even delen, omdat dit zo verschrikkelijk waar is!

Groetjes, Fleur

Onderwerp gezocht...

Tsja, waar zal ik je eens over vertellen vandaag? 'k Vind het altijd best wel lastig een onderwerp te kiezen uit de vele die in m'n hoofd "rondspoken". Dat zijn er vandaag weer genoeg. En als je blogt zie je overal wel een leuk stukje in. Zoals:

. Het gezellige shopdagje met Mirte. Om de hoge parkeerkosten een beetje te ontlopen en relaxed in Apeldoorn aan te komen zette ik m'n autootje in Voorst neer, op de parkeerplaats bij het station. Helemaal gratis. Daar moesten we nog wel een treinkaartje kopen, maar deze manier van reizen is echt voor herhaling vatbaar. Gezellig! We slaagden goed in de stad. Mirte had een warme winterjas, tshirts een vestje en een rokje en ik ging voor een paar stoere laarzen (met hak natuurlijk..):

 en een basic zwart vest. En ik kwam er ook nog mee thuis. Helemaal goed dus.

. Of over het rustige dagje dat ik gisteren had. Nou ja rustig... er moest natuurlijk weer gewassen en gestreken worden en ik maaide het gras. Zo handig, zo'n elektrische maaier met vangbak. Ik wou er nooit aan, maar nu.... 'k Ben meteen  van al dat blad af, dat op de gazonnen lag. Scheelt veel werk, dat niet hoeven harken.

.Eerst raapte ik de appeltjes op die op het gras lagen. En dan kan ik niet anders dan.... natuurlijk, er iets lekkers van maken! Het werd een grote pan appelmoes met stukjes abrikoos erdoor:

 Ook een klein beetje sap mee gekookt, geeft een lekkere citrussmaak. We hebben ervan gesmuld gisterenavond en de rest ging in potten en in bakjes in de vriezer (de potten waren op..). En van de rest van de appels maakte ik miniflapjes:

 Lightflapjes, ook wel genoemd, er zit toch de helft aan calorieen in ; )) En het voordeel is dat ze niet zo snel op zijn. Hebben we er het hele weekend plezier van..

.Of vertel ik over het pepernotenbrood dat nu gekneed wordt in de bakker? Meergranenmix, hand pepernoten erbij, koekkruiden en water gemengd met sinasappelsap. Maar helaas weet ik nu nog niet of het gelukt is, dus da's misschien nog niet zo'n goed plan.

Ik weet het nog niet. 'k Ga er eens over nadenken. En in die tijd ga ik nog even een lasagne in elkaar flansen. Jan komt vanmiddag om 3 uur thuis uit z'n werk (vroege dienst vandaag) en dan hebben we lekker tijd om nog een rondje met Tukker te lopen.. De oven doet de rest vanavond. Dat vind ik altijd zo heerlijk van dit soort gerechten, 't voelt alsof een ander voor je gekookt heeft...

Fijne dag vandaag allemaal en als het kan, geniet dan nog even van het mooie weer!!

Dromen van vroeger.

Had jij als kind ook iets wat je helemaal het einde vond? Waarvan je dacht:"Als ik groot ben dan ga ik dat doen"? Ik vind het altijd heel erg mooi te zien hoe mensen zich daaraan vast kunnen houden. En heel knap ook, want tsja... er is altijd wel iets of iemand die/dat je er in de loop van je leven van overtuigd dat het niet zo'n goed plan is....

Gisterenavond zag ik op t.v. het programma "Goudmijn". Dat gaat over waargebeurde verhalen. Heel intrigerend vind ik die vaak. En gisteren kwam er een verhaal langs waar ik met een grote glimlach op m'n gezicht naar gekeken heb. Prachtig, wat een geweldige moedige vrouw zag ik daar!! Als je nieuwsgierig bent geworden, hier is de link. Haar verhaal begint op 8.30 minuten.

Vanochtend vertelde ik ook aan Fleur wat ik zag. En dat ze daar eens moest gaan kijken. Ze zei dat ze dat zeker ging doen. En dat ze zich herinnerde dat ze toen ze haar studie ging kiezen nog wist dat ik er zo op hamerde dat ze ging doen wat ze leuk vond. Of dat nu bij haar niveau paste of niet, dat dat niets uitmaakte. Je moet iets gaan doen waar je hart ligt. Ik ben daar nog steeds van overtuigd.

Hoe vaak lees je niet dat iemand zich rot gestudeerd heeft. Om vervolgens iets ontzettend praktisch te gaan doen of moeder te worden in de ruime zin van het woord. Een moeder die thuis met haar kinderen is en daar heel erg gelukkig bij is. Prima toch, want daar gaat het toch allemaal om? Dat je je gelukkig voelt bij wat je doet? En is het ook niet zo dat de meest succesvolle mensen dat ook doen?

Vaak wordt zo iemand gevraagd in een interview van vind je het erg dat je er zo druk mee bent. En dan is het antwoord steevast dat ze hun job niet zien als werk. Want ze doen waar ze blij van worden en dat dat dan succesvol is dat is dan bijzaak. Mooi he?

Schiet me al schrijvende ineens te dit lied te binnen. Het werd ook gezongen door 2 klasgenootjes van Fleur tijdens de uitreiking van de propedeuse. En de zin "Reik niet naar de hemel maar haal 'm naar je toe" spreekt me zo aan...

Ik realiseer me dat ik dat eigenlijk ook doe. "Gewoon" moeder zijn is waar mijn hart ligt. En daar probeer ik elke dag een  extraatje aan te geven. In de vorm van wat lekkers bakken, het gezellig maken in huis of een dagje, zoals gisteren met een van de kids apart. Dat is mijn hemel die ik naar me toe haal. Ik kan me voorstellen dat anderen veel meer nodig hebben voor voldoening maar dit is het voor mij. Zal best zo zijn dat dat niet altijd  even goed lukt hoor, da's menselijk, maar ik doe m'n best. En ik word daar heeel gelukkig van. En jij??

Kletspraatje..

Pff nou wat een dag vandaag. Na een heel gezellige dag gisteren word ik even weer terug gegooid naar de realiteit van huishouden dat een dag is overgeslagen. Dat betekent 4 wassen draaien en ophangen, vanochtend vast al de boerenkool voorkoken en 4 potten appel/vlierbessenjam maken. De boerenkool staat klaar op het gas in een wel heeel mooi pannetje. Kwamen we gisteren bij de kringloop tegen en ik vond 'm zo leuk:

Ik kan er al helemaal zin in krijgen.... Lang leve de stamppotten!!

Jan had ook nog een voordeeltje bij de kringloop. Hij kwam daar een doos vol tijdschriften over oude auto's tegen, zijn hobby. Er zaten zeker 40 tijdschriften in en ze kostten volgens het prijskaartje 50 cent per stuk. Ff kijken wat ik daar aan kan doen, dacht Jan. Hij stapte naar de balie en bood een tientje. De meneer keek heel bedenkelijk en zei nog dat er best veel in de doos zaten. En tot Jan's grote verrassing gaf hij toen een tegenbod van 7.50! De deal was heel erg snel gemaakt. Ik stond op dat moment bij de kinderboeken te kijken en toen ik me omdraaide zag ik een hele grote grijns boven een doos uit komen. Hoe leuk, zo'n onverwacht cadeautje op je verjaardag!

De vlierbessen voor de jam plukten we samen tijdens een wandeling met Tukker. Ze hingen nogal hoog. Dus Jan hing aan de struik en ik plukte. Mirte was helemaal in haar nopjes toen we ermee thuis kwamen. Het is echt een favouriete jam van haar.

Ik had vanochend een afspraak met een vrouw waar ik een aantal jaren hielp in de huishouding. Voor m'n burnout. Daarna ben ik er ook mee gestopt. Toen ze me vroeg hoe het ging vertelde ik dat ik veel energie heb en wat ik daar vanochtend allemaal mee gedaan had.... ze schrok van de hoeveelheid werk ik al had gedaan voor 11 uur vanochtend.

Gek is dat toch dat een ander vanuit haar perspectief je nog eens duidelijk moet maken hoe je soms bezig bent. Ik vind alles heel leuk hoor, wat ik doe maar er zit soms wel een ongezonde gedrevenheid achter. Poeh.... best confronterend. Wel realiseer ik me dat zij met 2 mensen thuis is en er hier een gezin van 5 draaiende gehouden wordt.

Vanmiddag nog even boodschappen ingeslagen, morgen ga ik met Mirte gezellig de stad in dus dat moest vandaag ook nog maar even. Alles staat weer in de kelder en koelkast. Geeft altijd een rijk gevoel, zo'n voorraad. En nu...nu zit ik hier even lekker te ontspannen. Ik had het een en ander gelezen op jullie bloggen en dacht ik doe maar eens een poging om zelf weer wat op "papier" te zetten. Want het blijft altijd leuk weer even bij te kletsen over van alles en nog wat. Fijne avond nog!!

Je wordt ouder pappa....

plaatje van www

Jaaa, 48 ben je vandaag alweer geworden... Realiseer ik me al schrijvende dat ik je in de titel pappa noem, hoe eng is dat.... Er zijn van die stellen die hun wederhelft zo noemen als ze tegen derden over hen praten, maar daar horen wij niet bij hoor. 't Was eigenlijk meer een plagerijtje die titel....

En ach, zo'n ouwe ben je nou ook nog weer niet. Je doet nog graag mee met de jongere garde. Een potje Scrabble op je mobiel is je nieuwste tic. Hoe hip is dat... En helemaal nu een van je tegenstanders een klasgenoot van je zoon is. Zo blijf je bij, of niet dan?

Sporten doe je ook nog volop. Volleybal op woensdagavond. Sinds dit seizoen wel met je leeftijdgenoten, je moest eraan geloven. Speelde je vorig jaar nog met jongens die je zoon zouden kunnen zijn, nu heb je toch een stapje "terug" gedaan. Of is het niet terug? Want het gaat toch ook om de gezelligheid na het spelen.....

Als je dit leest heb je eerst even lekker uitgeslapen.  Is een van je hobby's kun je bijna zeggen. Meestal komt daar niet zoveel van, er is voor jou altijd genoeg te doen. Of het nu het huis is of een van de auto's, een van de fietsen of wat dan ook, jij draait er je hand niet voor om. Het gekke is dat ik het eigenlijk heel normaal vind dat jij alles maakt wat kapot is, maar dat is het natuurlijk niet...

Vandaag doen we het lekker rustig aan. Uitgebreid ontbijtje, koffie, misschien nog een lekkere wandeling met Tukker en vanavond gaan we met opa en oma's gezellig naar een wokrestaurant. Al met al ingrediënten voor een fijne dag. Schat, veel plezier vandaag en ik hoop dat er nog heel veel verjaardagen samen volgen.

Dikke kus, Trudy.