zaterdag 22 oktober 2011

Dromen van vroeger.

Had jij als kind ook iets wat je helemaal het einde vond? Waarvan je dacht:"Als ik groot ben dan ga ik dat doen"? Ik vind het altijd heel erg mooi te zien hoe mensen zich daaraan vast kunnen houden. En heel knap ook, want tsja... er is altijd wel iets of iemand die/dat je er in de loop van je leven van overtuigd dat het niet zo'n goed plan is....

Gisterenavond zag ik op t.v. het programma "Goudmijn". Dat gaat over waargebeurde verhalen. Heel intrigerend vind ik die vaak. En gisteren kwam er een verhaal langs waar ik met een grote glimlach op m'n gezicht naar gekeken heb. Prachtig, wat een geweldige moedige vrouw zag ik daar!! Als je nieuwsgierig bent geworden, hier is de link. Haar verhaal begint op 8.30 minuten.

Vanochtend vertelde ik ook aan Fleur wat ik zag. En dat ze daar eens moest gaan kijken. Ze zei dat ze dat zeker ging doen. En dat ze zich herinnerde dat ze toen ze haar studie ging kiezen nog wist dat ik er zo op hamerde dat ze ging doen wat ze leuk vond. Of dat nu bij haar niveau paste of niet, dat dat niets uitmaakte. Je moet iets gaan doen waar je hart ligt. Ik ben daar nog steeds van overtuigd.

Hoe vaak lees je niet dat iemand zich rot gestudeerd heeft. Om vervolgens iets ontzettend praktisch te gaan doen of moeder te worden in de ruime zin van het woord. Een moeder die thuis met haar kinderen is en daar heel erg gelukkig bij is. Prima toch, want daar gaat het toch allemaal om? Dat je je gelukkig voelt bij wat je doet? En is het ook niet zo dat de meest succesvolle mensen dat ook doen?

Vaak wordt zo iemand gevraagd in een interview van vind je het erg dat je er zo druk mee bent. En dan is het antwoord steevast dat ze hun job niet zien als werk. Want ze doen waar ze blij van worden en dat dat dan succesvol is dat is dan bijzaak. Mooi he?

Schiet me al schrijvende ineens te dit lied te binnen. Het werd ook gezongen door 2 klasgenootjes van Fleur tijdens de uitreiking van de propedeuse. En de zin "Reik niet naar de hemel maar haal 'm naar je toe" spreekt me zo aan...

Ik realiseer me dat ik dat eigenlijk ook doe. "Gewoon" moeder zijn is waar mijn hart ligt. En daar probeer ik elke dag een  extraatje aan te geven. In de vorm van wat lekkers bakken, het gezellig maken in huis of een dagje, zoals gisteren met een van de kids apart. Dat is mijn hemel die ik naar me toe haal. Ik kan me voorstellen dat anderen veel meer nodig hebben voor voldoening maar dit is het voor mij. Zal best zo zijn dat dat niet altijd  even goed lukt hoor, da's menselijk, maar ik doe m'n best. En ik word daar heeel gelukkig van. En jij??

13 opmerkingen:

  1. Ik geloof dat ik een beetje op je lijk Trudy. Buiten dat ik ook drie opgroeiende kids heb en een Labrador en gelukkig getrouwd voel ook ik me het fijnste thuis. We hebben geluk dat we dit ook kunnen waar maken. En nu onze kinderen op deze zelfde weg verder helpen. Ook dat gaat vast lukken. Fijn weekend meis!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Pluk de dag... ik realiseer me zeker dat het een voorrecht is hoor, dat ik ook die thuisblijvende moeder kan zijn. Maar ook dat we het daardoor wel financieel wat rustig aan moeten doen. Heb ik er heel graag voor over. Deze manier van leven is al m'n luxe!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Trudy,
    Wat heerlijk dat je zo lekker op je plek zit. Ik zelf voel me ook goed op mijn plekje, heel belangrijk. Ik heb altijd een drukke kantoorbaan gehad maar door omstandigheden in de zorg terechtgekomen. Hier voel ik me op m´n plaats. Zorgen voor anderen, heerlijk.. Het is wel eens druk maar ook dat hoort erbij.. Okee, de verdiensten zijn een stuk minder dan voorheen, zeker omdat ik nu maar 24 uur per week werk, maar gelukkig kunnen we ons dat goed veroorloven. Voor mijn meisjes zorgen hoeft niet meer in de dagelijkse zin, maar als ze me nodig hebben dan ben ik er voor ze en dat geeft mij ook weer een heel goed gevoel...
    Ik wens je met je gezin een heel fijn weekend,
    Lieve groetjes,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. simpel geluk is het mooiste gevoel, geniet ervan , liefs marion

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dankjewel voor de links. Ik heb ervan genoten.
    Ik werd ook gelukkig van mijn keuze voor het thuismoederschap en zou het zo opnieuw doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wij ook hoor Trudy elke aankoop wordt over nagedacht, maar ook ik vind het, het zo waard.
    Voor de kinderen is het wat moeilijker want voor hen blijft alles hetzelfde die hebben geen meer vrijheid maar krijgen toch iets minder snel iets. Maar ach aandacht is onbetaalbaar vind je niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Als kind was ik een poppenmoeder en het "huisje-boompje-beestje" was mijn ideaal. Tot de scheiding ben ik dan ook huismoeder geweest. Daarna ben ik gaan werken. De kinderen waren toen acht, elf en dertien. Als ik nu zie hoe ze zijn geworden ben ik meer dan trots.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ben het eens met wat je zegt Trudy. Vroeger wist ik nooit wat ik wilde worden of wilde gaan doen. Daardoor ging ik maar doorstuderen, Commerciële Economie op de HEAO, daar kon je namelijk veel kanten mee op. Ik heb mijn diploma gehaald en daarna ben ik door mijn stagebedrijf gebeld of ik daar wilde komen werken. Ik heb het daar ontzettend naar mijn zin gehad maar ik besefte wel dat een carrière gerichte baan niet mijn ding is. Wij hebben geen kinderen en dat is een bewuste keuze. Beide zijn we gek op honden en later kwam ik erachter dat ik liever iets met dieren was gaan doen. Dit doe ik nu nog steeds niet maar ik heb gekozen voor een baan onder mijn niveau (dit klinkt een beetje lullig maar is niet zo bedoeld) en ben minder gaan werken zodat we een hond konden nemen. Nu is de balans goed voor mij. Dus ik vind het heel goed van je dat je je kinderen stimuleert om te doen wat ze leuk vinden wat dat blijft inderdaad het belangrijkste! Fijn weekend, Peggy

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik weet het niet. Je stukje blog zet me aan eht denken. Ben gelukkig met man en kinderen, maar verlang ook heel erg naar dingen doen buitenshuis, die me dan niet aan ons gezin doen denken. Maar gek genoeg kom ik altijd weer uit bij ons gezin of de daaraan (daarin) verwante stoornissen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mooie post hoor, fijn om te lezen dat je je echt op je plek voelt en er ook aan werkt om dat zo te houden!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooi geschreven. Ik voel me het prettigst bij een balans tussen thuis en werk. Maarja mijn kids zijn dan ook al beide volwassen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik voel me er nu het beste bij dat ik elke dag kan gaan werken, maar er ook voor Rick kan zijn wanneer hij uit school komt. Ik vind dat echt een luxe! Fijn dat jij ook zo lekker in je vel zit!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Fijn dat jij je op deze manier op je plek voelt en nog beter dat je jouw manier van leven niet opdringt aan anderen. Dat vind ik nu pas echt een gave!

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...